Nasz pierwszy rok recenzja

Tytuł: "Nasz pierwszy rok"
Autor: @marcelmoss.autor
Wydawnictwo: @wydawnictwohype @wydawnictwofilia

Marcel Moss powraca z nową powieścią, w której to poznajemy kontynuację losów Sebastiana głównego bohatera książki "𝑴ó𝒋 𝒐𝒔𝒕𝒂𝒕𝒏𝒊 𝒎𝒊𝒆𝒔𝒊ą𝒄"
Książka, która skradła moje serce i doprowadziła mnie do łez!

Po śmierci Matiego Sebastian nie radzi sobie z bólem i tęsknotą. Chłopak po namowie ojca postanawia wyjechać na Mazury do schroniska prowadzonego przez rodziców Kevina, przyjaciela z dzieciństwa. Na miejscu okazuje się, że nie tylko Sebastian ma traumę do przepracowania...
Czy dawna przyjaźń pomoże tej dwójce uporać się z przeszłością?

KOCHAJ GO TAK, JAKBY BYŁ TWOJĄ PIERWSZĄ MIŁOŚCIĄ. DAJ SOBIE SZANSĘ.

"Nasz pierwszy rok" nie należy do lekkich historii. Żałoba powrót do życia po śmierci ważnej osoby.
Autor zaserwował nam szerzej rozwinięty wątek #lgbt. Strach przed akceptacją, odkrywanie własnych potrzeb i nie tylko...

Nie wiem, czy pamiętacie, ale gdy czytałam #mójostatnimiesiąc byłam zachwycona książką! Od pierwszych rozdziałów pokochałam zarówno historię, jak i bohaterów. W przypadku #naszpierwszyrok tego zachwytu nie było... Mam totalnie mieszane uczucia! Niby nie poczułam tej historii, ale z drugiej strony miała też w sobie coś świeżego. 🤷 (I weź tu, dogódź babie...) 😉

Pomysł na Dziennik Alternatywnej Rzeczywistości mega pomysłowy, jednak dla mnie sama jego treść, była mdła. 🥺 Taka słodko pierdząca i wyidealizowana. (Nie lubię tego w książkach, bo przecież życie nigdy nie jest takie idealne...)
Jak na Mossa przystało, książkę czyta się ekspresowo! Za co za każdym razem chylę czoła. 👏

"Masz pierwszy rok" jest taką wersją słońca, które wychodzi po burzy i rozgrzewając nasze serca...
Moje nie do końca się nagrzało, ale z Twoim może być inaczej. 🤪


"Moje życie jest na­zna­czo­ne nie­ustan­nym gdy­ba­niem, z któ­re­go nic nie wy­ni­ka. Ile jesz­cze musi upły­nąć czasu, żebym zdał sobie spra­wę, że je­dy­ne, na co mam ja­ki­kol­wiek wpływ, to przy­szłość? Kiedy wresz­cie prze­sta­nę trak­to­wać jak igno­ran­tów ludzi, któ­rzy nie boją się ma­rzyć i pla­no­wać?"