Nasz pierwszy rok recenzja

„W życiu chodzi oto, by otaczać się ludźmi, przy których czujemy się dobrze. Tylko tyle i aż tyle.”

Z przyjemnością i ciekawością ponownie przeniosłam się do trudnego świata Sebastiana. Chłopak niedawno stracił ukochanego, pobyt u znajomych na wsi, którzy prowadzą agroturystykę, ma pomóc mu w przeżyciu żałoby. Zmaga się z depresją, nie może pogodzić się z trudną sytuacją i stratą bliskiej osoby. Kevin jest jego przyjacielem jeszcze z czasów dzieciństwa i synem gospodarzy u których mieszka. Niespodziewanie, ku zaskoczeniu bliskich rzuca studia i wraca w rodzinne strony. Gołym okiem widać, że coś go dręczy. Jednak nie chce z nikim rozmawiać, izoluje się od wszystkich. Pomaga rodzicom w prowadzeniu pensjonatu i opiekuje się ukochanymi końmi. Spotkanie przyjaciół uświadamia im, że zmagają się z podobnymi przeżyciami. Toczą długie, szczere rozmowy, które otwierają im oczy na pewne sprawy. Czy ci młodzi ludzie uporają się z bolesną przeszłością i będą w stanie z nadzieją spojrzeć w przyszłość.

Książki autora zawsze niosą spore, sprzeczne emocje. Nie inaczej było teraz. Fabuła ciekawie poprowadzona, przenosi nas w trudny, pokomplikowany świat młodych ludzi. Autor ma bardzo przyjemne, lekkie, naturalne pióro. Z łatwością i realizmem oddaje uczucia jakie stają się udziałem naszych bohaterów. A ci ciekawie, naturalnie ukazani. Ciekawym zabiegiem ze strony autora było wprowadzenie do fabuły Alternatywnego Dziennika Rzeczywistości, który staje się swoistą, realną formą terapii.

Kolejny raz autor porusza trudne i ważne tematy, robi to z empatią i bardzo zajmująco. Młodzi ludzie stojący u progu dorosłości, którym życie daje mocno w kość. Rzuca im wyzwania z którymi nie jeden dorosły by sobie nie poradził. Śmierć bliskich, trudny czas żałoby, załamanie, depresja. Trudna miłość, popełniane błędy, spełnianie oczekiwań innych. Odrzucenie i pogarda, krytyczne, krzywdzące patrzenie na inność. Potrzeba bliskości, obecności drugiego człowieka w życiu każdego z nas. Siła i oczyszczenie jakie niesie szczera rozmowa.

Zdecydowanie jest to lektura nie tylko dla młodzieży. Wartościowa, uniwersalna, wymagająca, niosąca nadzieję. Daje czytelnikowi mądre, cenne, życiowe spostrzeżenia bez zbędnego moralizatorstwa. Bardzo polecam.