Najsłabsze ogniwo recenzja

Jestem fanką książek Autora i to od momentu gdy przeczytałam ,,Skazę", dla szczegółu Mąż również. Kiedy po seriach kryminałów dostałam do ręki pierwszy thriller, byłam równie zachwycona. Czy najnowsza książka Autora mnie zauroczyła?

Piotr Warot jest osobą znaną, tym trudniej przeżyć mu to co się dzieje. Gdy informacje o jego życiu pojawiają się w mediach ma poczucie, że jest w centrum wydarzeń na które nie ma wpływu. Znika dziewczyna jego brata oraz jego brat Aleks i do tego jeszcze syn sąsiadów. Piotr rozpoczyna własne śledztwo, chce odszukać rodzinę i oczyścić się z podejrzeń. W taki czy inny sposób znajduje się w samym centrum wydarzeń.

Mogę powiedzieć... no Panie Robercie, znów się Panu udało. Książka z zaskakującą historią i genialnie napisana. Dostałam taką kumulację tajemnic i splotu zdarzeń, że nie byłam w stanie wypuścić jej z rąk.

Autor ma swoją niezaprzeczalną kulturę pisania, Jego książki nie ociekają krwią, nie są przepełnione brutalnymi scenami, a jednak powodują u czytelnika szybsze bicie serca, zarumienione policzki i zawalanie obowiązków. Dlaczego? Przez idealnie skonstruowaną fabułę i przemyślane ,,dokładanie do pieca". Małecki potrafi z wyczuciem grać na emocjach czytelnika, podsycać jego ciekawość i wiązać z bohaterami. Dba o doskonały rys psychologiczny, wplata wątki obyczajowe i nie wiadomo kiedy zaczynamy żyć powieścią. Jesteśmy w środku wszystkich wydarzeń, przeżywamy wzloty i upadki bohaterów.

Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze element zaskoczenia, nie da się przewidzieć kto winien. Odkrywając kolejne wydarzenia czułam się jak dziecko we mgle, a im więcej wiedziałam tym bardziej miałam wrażenie, że zdecydowanie jednak mniej wiem. Taka to dziwna zależność.

Kiedy biorę do ręki książkę Autora, mogę być pewna, że to będzie kawał dobrej literatury, że wszystko będzie miało sens, że język polski pozostanie językiem polskim, że moje zauroczenie znów wzrośnie, no i oczywiście gdy skończę ostatni rozdział pomyślę....jak On to wszystko pięknie wymyślił. Książki Małeckiego mają w pełni dopracowaną formę, wszystkiego jest dokładnie tyle ile powinno być. Nie ma tu przerostu formy nad treścią, nie ma zapychania stron czymś co nic nie wnosi, tu wszystko jest ważne i konieczne.

Coben pisze świetne książki, ale najbardziej jestem mu wdzięczna nie za miły czas jaki przy nich spędziłam a za zainspirowanie Roberta Małeckiego do sięgnięcia po pióro. Panie Robercie gratuluję pomysłów i wykonania!!!!! To znów była rewelacyjna lektura!!!!!!!!!!!