Piętno recenzja

Powszechnie wiadomo, że książki po okładce się nie ocenia. Jednak już patrząc na tę spodziewałam się dobrego kryminału, ale nie aż tak! Piotrowski totalnie powala swoją książką i niemożliwym jest się od niej oderwać. Dosłownie. Czytałam cały dzień, aż nie skończyłam.

Oryginalnie, akcja toczy się w Zielonej Górze (i przydało się wakacyjne zwiedzanie tych terenów) i dotyczy brutalnych, trudnych do wyjaśnienia morderstw, które rozwiązuje zespół inspektora Romualda Czarneckiego. Zaskoczony zobaczonym w telewizji kropla w kroplę podobnym do swojego wizerunkiem, do miasta przyjeżdża również twardy i hardy komisarz Igor Brudny. Jak można się spodziewać, to nie komisarz jest seryjnym mordercą, no bo i nie miałby sposobności, chociaż wielu funkcjonariuszy z zespołu Czarneckiego jest przekonana o winie Brudnego. Zatem kto jest podejrzanym? Sobowtór? Bliźniak? Ktoś musi. W sprawie pojawiają się i nowe wątki i nieścisłości, które mocno trzymają w napięciu. Zakończenie jest niemożliwe do przewidzenia.
Oprócz kryminalnego dochodzenia, książka dotyka również powszechnego w Kościele Katolickim problemu pedofilii i braku ponoszonych za nią konsekwencji, co dodaje powieści dodatkowego realizmu. Mogłoby się wydawać, że temat spowszedniał i autor wykorzystuje go w celu wzbudzenia większej sensacji. Nic bardziej mylnego! Książka oparta jest na tym wątku, a całość jest genialnie skomponowana. Logika autora kolokwialnie mówiąc wymiata.
Dodatkowo, dzięki elementom z przeszłości bohatera, czytelnik jest w stanie dość mocno związać się z jego sylwetką i przeżywać jego emocje z wypiekami na twarzy. Niemal namacalne jest rozdarcie bohatera podczas kolejnych trudów.

Dla mnie bomba 💣. Brawo za nieszablonowy kryminał. Nie jest pisany jak większość tylko ze zmianą imion i miejsc, ewentualnie zbrodni. Piotrowski oferuje nam dojrzałą powieść, dopracowaną, szczegółową. Nie jest to rzutem na taśmę, ale naprawdę czuć w tekście pracę nad nim i to jest bardzo dla czytelnika zadowalające.

No i oczywiście ta okładka... 👌🏼