Siedmiu mężów Evelyn Hugo recenzja

Młoda dziennikarka Monique pracuje w redakcji magazynu i nie czuje się spełniona zawodowo. Pewnego dnia kobieta otrzymuje od swojej szefowej informacje, że wielka gwiazda Hollywood zgodziła się udzielić wywiadu do gazety, jeżeli to właśnie ona go przeprowadzi. Monique nawet się nie waha. Wie, że to może być jej szansa na awans. Jednak Evelyn Hugo ma wobec niej inne plany, chce by kobieta napisała o niej biografię i opublikowała ją dopiero po jej śmierci. Monique mimo wszystko zgadza się i tak razem z nią poznajemy prawdziwe życie aktorki, jej wzloty i upadki i prawdę o wszystkich jej siedmiu mężach.

Nigdy nie uważałam, że sama z siebie sięgnę po taką literaturę, a tym bardziej że tak mnie zachwyci. Historia Evelyn Hugo to przepiękna, ale zarazem smutna opowieść o życiu aktorów, ich poświęceniu i ciężkich latach 50. ubiegłego wieku. Evelyn to postać, którą bardzo ciężko jednoznacznie ocenić. Aktorka od dzieciństwa nie miała łatwo, na wszystko co osiągnęła, musiała ciężko zapracować i zawalczyć. Czasami kartą przetargową było jej ciało lub małżeństwo ze znaną osobą. Nic nie przychodziło jej łatwo, ale robiła wszystko by osiągnąć swój cel. 

Ogólnie postaci w tej powieści jest mnóstwo. Przez okres prawie sześćdziesięciu lat przewinęło się tyle osób, że ciężko to zliczyć, jednak na pierwszy plan wysunęło się ich kilka. Po pierwsze Monique, która jest młodą kobietą, która jest w trakcie rozwodu z mężem i nie wie, co ma począć ze swoim życiem. Chciałaby robić coś wielkiego, ale zawsze bała się postawić lub myśleć tylko o sobie. To osoba, która bardzo łatwo zrozumieć i polubić. Zaś Evelyn to niejednoznaczna i  skomplikowana osoba. Ona o wszystko musiała walczyć i tak robiła przez cały czas. Jej zachowanie nie zawsze było racjonalne, ale miała dobre chęci. Była wyrachowana, czasami wredna i podstępna. Ciężko określić czy była dobrą czy złą osobą. Poza nimi w historii bardzo ważna była Cecylie, z którą Evelyn bardzo się zaprzyjaźniła, chociaż ich znajomość była wystawiana na wiele prób.


Ta książka jest napisana niesamowitym stylem. Przez powieść się płynie i nie można się od niej oderwać. Wszystko jest bardzo plastyczne i takie ciągłe. Poza tym warto wspomnieć, że w książce mamy kilka nawiązań historycznych, jak wojna w Wietnamie, wybory Kennedy'ego na prezydenta, protesty osób czarnoskórych czy ujawnianie się homoseksualistów. To zostało świetnie i bardzo subtelnie wplecione, ale dla osób, które wiedzą jak ważne były te wydarzenia, to cudowny smaczek do całej historii.



Naprawdę nie dziwię się, że wszyscy zachwycają się tą powieścią! To przepiękna, smutna i do bólu prawdziwa historia kobiety, która nie chciała się już dłużej ukrywać i nie być postrzegana za kogoś, kim nigdy nie była. Przy tej książce będziecie się śmiać, denerwować i płakać, zachwycać się i nienawidzić z całego serca. Dlatego właśnie, moim zdanie powinniście po nią sięgnąć i sami się o tym przekonać!