Siedmiu mężów Evelyn Hugo recenzja

Czy "Siedmiu mężów Evelyn Hugo" naprawdę może być fikcją, wykreowaną całkowicie w umyśle Taylor Jenkins Reid? Każdy moment wydawał się tak prawdziwy, tak namacalny. Gdy doszedłem do końca, trudno było się oderwać, trudno było wrócić do świata, gdzie to było tylko wytworem wyobraźni.

Evelyn Hugo, czczona aktorka i ikona Hollywood, wreszcie jest gotowa opowiedzieć historię swojego życia. Ale chce się upewnić, że to, co wyjdzie, będzie autentyczne wobec tego, kim jest. Dlatego kontaktuje się z Monique Grant, mało znaną pisarką, aby była jej kronikarką. Wszyscy są zaskoczeni jej wyborem, nikt bardziej niż Monique sama. Ale dostać szansę napisania wspomnień Evelyn i zrozumienia osoby za legendą to okazja raz w życiu, której Monique nie może przegapić.

Na początku myślałem, że czeka mnie lekka, plotkarska opowieść o miłości w złotej erze Hollywood. Przecież dlaczego ktoś potrzebowałby tylu mężów, chyba że chodziło o dobrą zabawę? Ale okazało się, że to o wiele więcej. W swoim sercu to porażająco szczera reprezentacja miłości we wszystkich jej różnych formach. Pokazuje nie tylko radość miłości, ale także jej poświęcenia i rozczarowania.

Zostałem zaskoczony tym, jak złożoną postacią jest Evelyn Hugo. Ona jest sercem i duszą tej opowieści, a jej postać świeci tak jasno, że trudno oderwać wzrok. Jest ludzka, nie doskonała. W rzeczywistości jej wady i liczne wątpliwe czyny sprawiają, że jest ludzka, i łatwo się z nią utożsamiać i kibicować jej.

Książka jest napisana z różnych perspektyw - trochę z perspektywy Monique podczas wywiadów z Evelyn i dużo z perspektywy samej Evelyn, kiedy dzieli się historią swojego życia. Kiedy książka ma dwie różne perspektywy, zawsze istnieje obawa, że jedna jest bardziej interesująca niż druga. Ale nie w tym przypadku. Mogę szczerze powiedzieć, że każdy moment tej książki był równie fascynujący.

Uwielbiałem styl pisania Reida. Jest pełen uroku, który po prostu wylewa się z kartek. Oczywiście, historia podejmuje poważne kwestie, ale sposób jej przedstawienia nigdy nie jest zbyt poważny. Jest dowcipny i zabawny, przyciągając mnie i sprawiając, że czuję każdą emocję. Udaje mu się przekazywać wiele niuansów, nie zwalniając tempa ani nie sprawiając wrażenia rozwlekłości. Jestem pod wrażeniem.

Wiecie, że jestem romantykiem z krwi i kości. A ta historia opowiada o znalezieniu i trzymaniu tej wielkiej miłości w życiu, bez względu na koszty. Jak mogłem się do tego nie przyciągnąć? Jestem także realistą i wiem, że miłość wymaga wielu poświęceń. Dlatego ta historia przemówiła do mojego serca i umysłu.

Nigdy naprawdę nie miałem szans. Ta książka mnie od pierwszej strony wciągnęła. To taka opowieść, do której wiem, że będę wracać znów i znów, czerpiąc z niej nową radość za każdym razem.