Nagonka recenzja

Przed Sikorą i Bieleckim stoi jedno z najtrudniejszych wyzwań – muszą się uporać ze śmiercią ukochanych osób. Jednocześnie próbują schwytać mordercę Kuby, ale to nie jedyne sprawy, którymi zajmuje się ich wydział. Toczą się śledztwa związane z zabójstwami Roma oraz kilku emerytów. Jak w tej ciężkiej sytuacji odnajdzie się ten policyjny duet? Jak życiowe perturbacje wpłyną na ich zawodowe zaangażowanie?

Na kontynuację tej serii czekałam jak dziecko na Boże Narodzenie i absolutnie się nie rozczarowałam. Styl autora jak zawsze należy do obrazowych, sarkastycznych oraz mimo poruszonych tematów nie brakuje w nim nutki humoru. Pisarz niczym genialny malarz potrafi odmalować całą paletę emocji, poruszając przy tym najwrażliwsze punkty duszy czytelnika.

Tym razem Piotr Kościelny postanowił zająć się poczuciem straty i żałobą. Wiadomo, że każdy z nas inaczej przeżywa ten okres. Ludzie różnie reagują w takich przypadkach – jedni rzucają się w wir pracy, inni stosują metodę wyparcia, jeszcze inni zamykają się w sobie bądź popadają w depresję. Najważniejsze, by w tym trudnym czasie mieć przy sobie kogoś bliskiego, kto okaże nam zrozumienie i wsparcie, a w najdrastyczniejszych przypadkach należy udać się do specjalisty, gdzie otrzyma się fachową pomoc.

W tej pozycji znajdziemy również głębokie pokłady nienawiści. Twórca przybliża nam pojęcia homofobii, ksenofobii czy rasizmu. To tematyka jak najbardziej aktualna, gdyż mimo rozwijającego się świata, postępu i rosnącej świadomości, często spotyka się stereotypowe, zaściankowe myślenie o odmiennych orientacjach, narodowościach bądź wyznaniach. Nietolerancja, hejt podburzanie w dobie internetu szerzy się niczym jedna z plag egipskich, siejąc spustoszenie oraz rozłam społeczeństwie. Wszyscy jesteśmy ludźmi, każdy ma prawo żyć według własnych zasad i o ile nie krzywdzi innych oraz nie łamie przepisów, nie możemy go pozbawiać szacunku czy po prostu spokoju.

Autor nie oszczędza nie tylko ofiar, ale też głównych bohaterów serwując im istny rollercoaster. W tej części położony został troszkę większy nacisk na osobiste sprawy policjantów. Absolutnie mi to nie przeszkadzało, a wręcz sprawiało, że lekturę pochłaniałam z jeszcze większym zaciekawieniem. Gdyby nie praca sądzę, iż przeczytałabym ją za jednym zamachem.

To świetna książka pokazująca, jak łatwo można manipulować pewnymi grupami społecznymi, wciskając im niewiarygodne teorie spiskowe, które ludzie bez zastanowienia łykają niczym młody pelikan. Jeszcze kilka takich lektur spod pióra pisarza i ewidentnie zejdę na zawał, a autor będzie miał mnie na sumieniu 🤣 Mam nadzieję, że to jednak nie koniec śledztw znakomitego duetu Sikora & Bielecki. Panie Piotrze! Ja stanowczo protestuje przeciwko pozostawieniu odbiorców w takim momencie tej historii!!! To nie może się tak skończyć!!! Jeśli będzie trzeba wystosuję odpowiednią petycję 😉😂