Opowieści o nadziei recenzja

Sięgając po tę książkę spodziewałam się otrzymać kolejną poruszającą pozycję, pełną wartości i pięknych przesłań. Niestety nie odnalazłam tego w najnowszej pozycji Heather Morris.

Trudno mi tak naprawdę napisać o czym jest „Opowieść o nadziei”. Znajdują się w niej wątki biograficzne – autorka opowiada o swoim domu rodzinnym, w jaki sposób nauczyła się aktywnie słuchać innych a także większą cześć książki poświęca na opowieść o spotkaniach z Lalem – słynnym tatuażystą z Auschwitz i bohaterem jej pierwszej powieści. Możemy też znaleźć tutaj rady i wskazówki, jak słuchać, żeby chciano z nami rozmawiać, co niewątpliwie wskazuje na poradnik. Jednak w moim odczuciu książka ta nie jest ani biografią ani poradnikiem.

W pozycji tej nie odnajduję również tytułowej nadziei. Mam wrażenie, że autorka pisze tutaj wszystko, co przychodzi jej do głowy – jest to dość chaotyczne i pomieszane. Wiele faktów i jej spostrzeżeń powtarzanych jest po kilka razy, w kółko krąży wokół tych samych historii. Czytając poszczególne rozdziały miałam wrażenie, że ciągle czytam o tym samym i nawet napisane dokładnie tymi samymi słowami. Rozumiem, że autorka chciała zwrócić uwagę na pewne znaczące dla niej fakty i rzeczy, ale kompletnie to do mnie nie trafiło.

Jeśli chodzi o rady umieszczone w książce to nie dowiedziałam się niczego nowego na temat słuchania, aczkolwiek sam pomysł podsumowywania tak każdego rozdziału to mały plusik w całej tej pozycji.

Nie uważam również, abym dzięki tej pozycji lepiej poznała samą autorkę, dlatego że otrzymałam tylko mały skrawek jej życia. Skupiła się głównie na historiach powstawania swoich powieści „Tatuażysta z Auschwitz” oraz „Podróż Cilki” a także zachęcała do zapoznania się z kolejną pozycją, którą chce stworzyć.

Uważam, że zdecydowanie lepiej autorce wychodzi pisanie powieści. Bardzo męczyłam się w czasie czytania tej książki i chciałam jak najszybciej ją skończyć. Do gustu przypadło mi samo zakończenie, w którym autorka uchyla rąbka tajemnicy o swojej kolejnej powieści.

Pozycja ta absolutnie nie zniechęca mnie do twórczości samej autorki i z wielką chęcią sięgnę po jej kolejne książki. Niemniej tę uznaję za kompletnie nieudaną.

Za egzemplarz dziękuję: czytampierwszy.pl