Na śniadanie... tort szpinakowy recenzja

Cześć Wszystkim. Kilka dni temu miałam przyjemność przeczytać wznowienie książki Kamili Mitek „Na śniadanie tort szpinakowy” Nowa szata książki jest piękna i zastanawiałam się co kwiaty z okładki mają wspólnego z tortem, otóż mają związane są z życiem Joasi głównej bohaterki.

Joanna znalazła się na życiowym zakręcie – po rozwodzie musi stanąć na własnych nogach i odnaleźć się w roli samotnej matki. Nie jest to proste zadanie. Kobieta przez cały czas trwania małżeństwa była całkowicie podporządkowana mężowi i dziś trudno jej stać się panią swojego losu.

W warsztacie samochodowym Joanna poznaje Szramę – tajemniczego mężczyznę, który od początku budzi w niej lęk. Gdy za sprawą przyjaciółki kobieta zabiera mechanika na wesele byłego męża, nie ma pojęcia, że oznacza to koniec jej mozolnie budowanej równowagi… Ale też początek nowego, lepszego życia.

Opowieść o sile kobiecego ducha, spełnianiu marzeń oraz o tym, że warto czasem pójść pod prąd, nie zważając na opinie innych.

Przez książkę dosłownie przepłynęła. Joasia jest rozwódką, która wychowuje syna i tkwi w pracy, której nie lubi, ale jednocześnie daje poczucie bezpieczeństwa. Jako żona była całkowicie podporządkowana mężowi i po rozwodzie musiała odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Co spowodowało, że jak na dorosłą kobietę jest roztrzepana i mało zorganizowana, ale ma na szczęście przyjaciół Olę i Saszę, którzy potrafią postawić ja do pionu i służą wsparciem oraz dobrą radą. Życie Joanny nie jest łatwe, ale mimo to stara się utrzymać w nim stabilizację po odejściu męża. A w szczególności, że nadal pracuje z kobietą, z którą mąż przyprawił jej rogi. Kobieta staje na zakręcie swojego życia i pragnie coś zmienić. Czy za zakrętem ujrzy prostą drogę do szczęścia? Jeden pechowy dzień, pasmo nie przewidzianych zdarzeń, popsuty samochód powoduje, że życie Joanny już nie będzie takie samo.

Zmiany w życiu nie są łatwe wymagają od nas samozaparcia, elastyczności jednak są potrzebne. I tak było w żuciu Joanny potrzebowała zmian i w pewnym momencie krok po kroku zaczynała je wprowadzać do swojego życia. Książka o sile kobiet o tym, że jednak jak zostajemy same potrafimy znaleźć w sobie motywacje do działania.

Autorka przez historię zawartą na stronach książki stara nam się przekazać jak ważna dla nas jest miłość, cierpliwość, wybaczenie, że warto coś zmienić w życiu aby zaświeciło słońce.

Książkę polecam z całego serca.