Na skraju załamania recenzja

 Koniec roku szkolnego, kolacja z innymi nauczycielami i burzowa noc. Cass nigdy nie przypuszczała, że przejeżdżając przez las mało uczęszczaną drogą może stać się coś złego. Przecież przejeżdżała Blackwater Lane wiele razy, ale nikt w Castel Wells nie spodziewał się, że ktoś zamorduje młodą kobietę. Jak się okazuje Cass znała ofiarę, a nawet widziała ją w dzień śmierci. Zaczynają się głuche telefony i kobieta zaczyna czuć się obserwowana a do tego ma powody sądzić, że choruje na wczesną demencje. Dokąd to wszystko doprowadzi Cass i czy tak naprawdę wszyscy są tymi, którymi wydają się być?
Sięgając po tą książkę nie miałam żadnych oczekiwań. Chciałam tylko spędzić miło czas przy thrillerze psychologicznym, który będzie fajną odskocznią od fantastyki w której się ostatnio bardziej zaczytuję. Czy było to udane spotkanie? Raczej tak, choć w pewnym momencie musiałam się zmusić żeby nie pomijać fragmentów, gdy naprawdę nie rozumiałam poczynań Cass, ale pod koniec książki wszystko się złożyło do kupy. Ucieszyło mnie to, że bohaterowie nie byli powierzchowni, byli naturalni i tak jak czasem się zdarza w prawdziwym życiu mieli dwie twarze. Akcja toczyła się w równym tempie co może czasem przeszkadzać. Spodobał mi się styl pisania autorki i na pewno do niej wrócę.