W cieniu zła recenzja

Lektura "Szeptacza" dostarczyła mi wielu niezapomnianych wrażeń i już wtedy wiedziałam, że bez wahania sięgnę po każdą następną powieść Alexa Northa. I teraz mi się to udało. Przed dwoma dniami miał swoją premierę następny thriller autora zatytułowany "W cieniu zła" i to właśnie na temat tej opowieści chcę się podzielić swoimi wrażeniami.

Alex North zabiera nas tym razem do niewielkiego Gritten położonego w niedalekiej odległości od poznanego wcześniej Featherbank, gdzie działał "Szeptacz". Miasteczko sprawia bardzo przygnębiające wrażenie i wydaje się być doskonałą scenerią dla niejednego horroru. Podupadające domy, straszące rudery i Gritten Wood - gęsty las z pozostałościami po kamieniołomie zwany przez mieszkańców Cieniem, w którym bez trudu można się zgubić to idealne miejsce dla Pana Czerwone Ręce - tajemniczej postaci z pogranicza jawy i snów.

Przed dwudziestu pięciu laty w Gritten miało miejsce brutalne morderstwo nastolatka noszące znamiona rytualnej zbrodni. Sprawca Charlie Crabtree - szkolny kolega ofiary nie został nigdy odnaleziony, a policja po pewnym czasie prostu zamknęła sprawę. Teraz przeszłość powraca... Znów zaczynają pojawiać się ślady czerwonych rąk spływających krwią. Mają miejsce kolejne morderstwa na osobach powiązanych ze zdarzeniami sprzed ćwierć wieku. W tym czasie na wieść o chorobie matki do rodzinnej miejscowości powraca Paul Adams - mężczyzna, który przed laty jako nastolatek spędzał czas z Charliem i pozostałymi kolegami zafascynowanymi kontrolowaniem snów. Jego przyjazd budzi dawne demony, a Pan Czerwone Ręce zdaje się znów czekać na kolejną ofiarę...

Alex North po raz kolejny stworzył bardzo ciekawą powieść pełną niepewności, niepokoju i mroku. Atmosfera przywodząca na myśl senne koszmary udziela się czytelnikowi. Pomimo, że wydarzenia zostały poprowadzone dwoma torami aby zdecydowanie oddzielić przeszłość od teraźniejszości, to i tak momentami trudno jest rozgraniczyć zdarzenia z jawy i snu. Autor jest mistrzem manipulacji. Potrafi wodzić czytelnika za nos skutecznie myląc tropy i sprawiając, że w pewnym momencie nic już nie jest takie, jakim się wydawało. Kluczenie krętymi ścieżkami poszczególnych części tego literackiego labiryntu było dla mnie osobiście największą przyjemnością. Jak łatwo się domyślić zakończenie również zaskakuje i dalekie jest od naszej własnej koncepcji i wyobrażeń.

Interesujący jest również sposób narracji. Paul zarówno o wydarzeniach ze swojej przeszłości, jak i teraźniejszości opowiada w pierwszej osobie. Próbuje za wszelką cenę odgrodzić się od piętna z przeszłości, które ciążyło nad nim przez lata i zmusiło go do opuszczenia Gritten. Jego złożone relacje z matką, która znajduje się na łożu śmierci zmuszają nas do przemyśleń i wyciągania wniosków. Ale to nie Paul jako bohater jest tu najważniejszy. Jego osobowość jest moim zdaniem zbyt mdła i została zdominowana przez wydarzenia, które zdecydowanie bardziej przykuwają naszą uwagę.

Wątek kryminalny stara się rozwikłać policjantka Amanda Beck, która opowiada nam o przebiegu śledztwa w trzeciej osobie. Ciekawe są też jej wspomnienia z relacji łączącej ją z ojcem - nieżyjącym już twardym gliniarzem. I choć samo dochodzenie zostało zepchnięte jakby na margines, to i tak postać Amandy dodaje dynamiki i kolorytu opisywanym wydarzeniom. Jej sylwetka zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu.

Jeśli chodzi o bohaterów to warto wspomnieć także o grupie nastolatków - czterech kolegach, którzy emocjonowali się kontrolowaniem snów i wpływaniem na własną podświadomość. Bo "sny to coś w rodzaju patchworku uszytego ze ścinków wydarzeń z naszego życia". Chłopcy wyrażali ogromny entuzjazm wobec świadomego śnienia i z czasem ich niewinna zabawa przerodziła się w niebezpieczną grę. Autor ciekawie poprowadził wątek okultystyczny, opowiadający o paranormalnych zdarzeniach, choć można go było moim zdaniem jeszcze mocniej uwypuklić, dodać mu więcej grozy.

"W cieniu zła" to interesująca powieść z mocym dreszczykiem, w której jednak czegoś mi zabrakło. Warto po nią sięgnąć aby przejść przez zagadkowy labirynt Cienia. Muszę jednak przyznać, że "Szeptacz" wywarł na mnie większe wrażenie. Ciekawa jestem Waszych wrażeń.

Za egzemplarz powieści dziękuję serdecznie wydawnictwu Muza.