Na końcu ulicy recenzja

„ Przeszłość miała nigdy nie obudzić się z letargu.” Wkroczyła jednak niespodziewanie w życie dwójki kobiet, nie dając o sobie zapomnieć.

Thriller „ Na końcu ulicy ” toczy się w dwóch liniach czasowych.
Rok 1965 śledzimy z perspektywy Ellie, młodej, niezwykle odważnej dziewczyny, pochodzącej z bogatej rodziny, która mimo jej sprzeciwu, postanawia wspomóc czarnoskórą społeczność w walce o prawa wyborcze w Karolinie Północnej.

Rok 2010 to historia Kayli, która po tragicznej śmierci męża, postanawia wprowadzić się do ich domu na końcu ulicy, mimo, że kilka osób ją przed tym ostrzega, a ona i jej córka nie mogą czuć się w nim bezpiecznie.

Jakie tragiczne wydarzenia miały miejsce w miasteczku Round Hill? Co tak naprawdę łączy obie kobiety? Jak bolesna okaże się prawda?

Siadając do tej historii, nie spodziewałam się, że otrzymam pierwszorzędną opowieść, która łączy w sobie fikcję literacką i autentyczne wydarzenia związane z sytuacją czarnoskórych obywateli tzw. „ głębokiego Południa ”. To właśnie ta historia i obraz walki o równość obywatelską bardzo mnie ujęły.

„ Na końcu ulicy ” to thriller obyczajowy, któremu towarzyszą fakty historyczne. Cechuje go przede wszystkim niesamowity klimat lat 60., który autorka odtworzyła. Pokazała do jakiej tragedii doprowadziły niesprawiedliwość społeczna, głęboko zakorzeniona nienawiść i rasizm. Nie zdołała przetrwać tego nawet głęboka miłość Wina, czarnoskórego chłopaka i Ellie, naszej bohaterki. Odebrano im prawo do uczucia. I to wszystko z powodu odmiennego koloru skóry.

Czułam wielki żal, czytając jak młodzi ludzie, walczący o prawa czarnoskórych, byli traktowani. Strzelano do nich, bito, aresztowano, wykluczano ze społeczeństwa. I mimo upływu lat tak naprawdę niewiele się zmieniło. Odmienność w dzisiejszych czasach równie często staje się powodem prześladowań. I to jest przykre. Człowiek człowiekowi wilkiem.

To była dla mnie niezapomniana lekcja historii, a jednocześnie thriller z frapującą zagadką do odkrycia. Dlatego serdecznie Wam go polecam.