Na granicy rozsądku recenzja

Witajcie Kochani ;-)

Dziś przychodzę do was z recenzją drugiego tomu "Na granicy rozsądku" - historii o losach Karoliny i Borysa, którzy muszą walczyć o swoje uczucia w brutalnym świecie.

Karolina stawia czoła nowym problemom, a ukrywanie prawdy o swoim związku z Borysem, członkiem grupy przestępczej, staje się zadaniem bardziej złożonym, niż mogła sobie wyobrazić. Z każdym dniem Borys dostrzega w sobie cechy, które dotąd ukrywał głęboko pod twardą powłoką. Długotrwała ochronna skorupa, którą budował przez lata, wreszcie zaczyna pękać pod wpływem Karoliny.

Świat mafii daje wiele i równie wiele odbiera, a ta historia doskonale to ukazuje. Choć to romans mafijny, nie ma w nim nic romantycznego. Gorące uczucie jest okupione wyłącznie strachem i tęsknotą. Nie ma tu zbyt wiele scen intymnych i chwil uniesień. Uczucia są głównie w umysłach bohaterów.

Autorce udało się znakomicie przedstawić młodą i niedoświadczoną dziewczynę, która pokochała niewłaściwego mężczyznę. Karolina, pozbawiona wsparcia najbliższych, znalazła się w szponach strachu i samotności, zdaną wyłącznie na swój umysł i intuicje.

Bardzo realistycznie przedstawiony jest świat mafii oraz mechanizmy działania organów ścigania. W żadnym z tych światów nie można liczyć na przyjaciół, bo ich tam po prostu nie ma. Zdrada czyha na każdym kroku, a wróg za każdym rogiem. Jednak bez względu na to, po której stronie była każda z postaci, ich pragnienia były takie same. W tej części akcji jest mniej romantycznie, a główną rolę odgrywa strach i obawa. Jest niebezpiecznie, a sieć intryg rozciąga się jak pajęczyna. Każda podjęta decyzja niesie ze sobą konsekwencje.

Podobała mi się ta część ze względu na realność wydarzeń. Finał okazał się zaskakujący, bardziej niż się spodziewałam. Oczywiście na plus dla całej historii. Jest to romans mafijny bez pięknego opakowania, odarty z lukru i romantycznych uniesień.

Czy polecam? Tak. Jednak, aby w pełni zanurzyć się w tę historię, serdecznie zachęcam do rozpoczęcia od pierwszego tomu.