Szkoła luster recenzja

"Szkoła luster" Ewa Stachniak

Veronique wychowuje się wraz z młodszymi braćmi i matką w ubogiej dzielnicy Paryża. Codziennością dziewczyny są prace domowe, opieka nad rodzeństwem oraz pomoc w "biznesie" matki, który jest jedynym źródłem dochodów. Pewnego razu los uśmiecha się do rodziny, a Veronique zostaje skierowana do pałacu, gdzie rzekomo ma zostać służącą polskiego hrabiego...
"Szkoła luster" jest książką z gatunku literatury obyczajowej z detalicznym, chirurgicznie precyzyjnym tłem historycznym, które z pewnością zrobi wrażenie na niejednym czytelniku! Autorka nie szczędzi opisów odnoszących się do funkcjonowania biedoty paryskiej, a także zaprasza nas, żyjących setki lat później, na wersalskie salony, z błyskiem w oku przemierzamy komnaty jednego z najwspanialszych pałaców francuskich monarchów. Tę powieść przepełnia blichtr, zastraszający splendor i przepych komnat królewskich, przytłaczające wręcz bogactwo wylewające się zewsząd.
Historia utkana przez Ewę Stachniak traktuje również o ogromnej sile kobiet muszących radzić sobie w ciężkich dla nich czasach. To powieść, w której nie brakuje dzielnie odpierających życiowe nawały bohaterek. Każda z nich przeciwstawia się nieuchronnym, lecz brutalnym żartom losu i poszukuje swojego miejsca na świecie, swoistego azylu, ostoi. We znaki emancypacji kobiet daje się oczywiście sztywna hierarchia społeczna, ciasny gorset moralny, jak i równie wszechobecny patriarchat.
Autorka umiejętnie wplotła w całokształt mnóstwo tajemnic, sekretów i rozmaitych dworskich intryg. Z fascynacją pokonujemy dość żmudną drogę do odkrycia prawdy, która nigdy nie miała ujrzeć światła dziennego. W "Szkole luster" nic nie jest tym, czym wydaje się być na pierwszy rzut oka bowiem po kilku stronach lektury, może przybrać zupełnie inną postać, niepodobną ani w jednym calu do pierwotnej.
Na oklaski zasługuje z pewnością warsztat literacki Ewy Stachniak, gdyż powieść zachwyca językiem, researchem oraz wcześniej wspomnianym ukazaniem realiów minionej już dawno epoki.
Podsumowując, pomijając bardzo powolne, monotonne tempo, powieść jest naprawdę stabilnym kawałem dobrej literatury! Autorka nieustannie daje popis swojego talentu do kreowania historii na tę modłę właśnie. Jest to jedna z tych książek, które idealnie wprowadzają odbiorcę w nastrój osiemnastowiecznej Francji, królewskich rezydencji i ogrodów, skomplikowane pałacowe życie oraz wiele, wiele więcej!
⭐5,5/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.