Muszkieterki recenzja

Julia, Rita i Ola – trzy różne kobiety i trzy historie, mające jeden wspólny punkt – FACET. Żeby nie było, ja lubię sięgnąć po tak zwaną literaturę kobiecą. Najczęściej wybieram lekką i zabawną, okraszoną stosowną dawką humoru i ironii. Sięgnęłam po Muszkieterki licząc na dobrą zabawę a spotkał mnie zawód i rozczarowanie. Przede wszystkim nie poczułam sympatii do bohaterek, a wręcz przeciwnie, poczułam niechęć i zaczęłam się zastanawiać, czy my kobiety jesteśmy rzeczywiście takie wyrachowane, pazerne a jednocześnie głupie okrutnie.
Julia, związała się z mężczyzna, który powoli doprowadził do tego, że stała się od niego zależna w każdej dziedzinie życia. Dostrzegła to i odeszła, zmieniła swoje życie: praca, nowe mieszkanie i podjęcie studiów. I co zrobiła mając takie perspektywy? Poznała kogoś nowego i natychmiast, na własne życzenie zafundowała sobie powtórkę z rozrywki.
Rita to jeszcze lepszy egzemplarz: mężatka (mąż ją uwielbia) zdradzająca na prawo i lewo. Kiedy wpada jej w oko kolega z pracy, zdobycie go staje się jej obsesją i celem życiowym. Rita niszczy życie koleżance, na którą obiekt jej zainteresowań miał nieszczęście zwrócić uwagę, prześladując ją, obrabiając tyłek przed wszystkimi i poważając jej kompetencje zawodowe. W rezultacie dziewczyna wylatuje z pracy, nie wiedząc, kto jej się tak przysłużył. No psycholka jakaś. Leczenie konieczne.
No i Ola, ta jest najlepsza. Matka z dzieckiem, żerująca na facecie, który je utrzymuje , nic mu w zamian nie dając. Dlaczego z nim jest? Bo twierdzi, że sama sobie nie poradzi a dziecko potrzebuje ojca. Tylko, że Ola nie daje szansy partnerowi na poznanie swojej córki, wszędzie ją ze sobą wlokąc.
Wszystkie trzy zamieszkują razem i wtedy dopiero się zaczyna.
Ja nie wiem czy kobiety takie faktycznie są: harpie, wyzyskiwaczki i piranie, jak to z treści Muszkieterek wynika, mam nadzieję, że nie bo musiałabym zacząć współczuć mężczyznomJ
Poza treścią, do formy nie mam większych zastrzeżeń: napisana sprawnie, niezłe naturalne dialogi, interesujące opisy. Niby niczego nie brak, ale nie wciąga.