Mroczniejszy odcień magii recenzja

opis od wydawcy.
Intrygująca powieść fantasy, w której magicznej wizji równoległych Londynów dorównuje oryginalna kreacja barwnych bohaterów.

Witajcie w Szarym Londynie – brudnym i nudnym, pozbawionym magii, rządzonym przez szalonego króla Jerzego III. Istnieje też Czerwony Londyn, w którym w równej mierze szanuje się życie i magię, oraz Biały, miasto wycieńczone wojnami o magię. A niegdyś, dawno temu, istniał jeszcze Czarny Londyn... Teraz jednak nikt o nim nawet nie wspomina.

Oficjalnie Kell jest podróżnikiem z Czerwonego Londynu – jednym z ostatnich magów, którzy potrafią przemieszczać się pomiędzy światami – i działa jako posłaniec między Londynami i ambasador Czerwonego królestwa rodziny Mareshów. Nieoficjalnie, uprawia przemyt – bardzo niebezpieczne hobby, o czym przekonuje się na własnej skórze, kiedy wpada w pułapkę wraz z zakazanym przedmiotem z Czarnego Londynu. Ucieka więc do Szarego, gdzie z kolei naraża się Lili Bard, złodziejce o wielkich aspiracjach. To właśnie z nią Kell wyrusza w podróż do alternatywnej krainy, której stawką jest uratowanie wszystkich światów…

,,Mroczniejszy odcień magii” opowiada historię o czterech Londynach- Szarym, Białym, Czerwonym, Szarym oraz zapomnianym Czarnym. Wszystkie poza Szarym charakteryzuje magia. Kell jest podróżnikiem z Czerwonego Londynu, a jednocześnie jest w grupie nielicznych magów, którzy wciąż potrafią podróżować między światami. Kiedy wpada w kłopoty przez zakazany przedmiot z Czarnego Londynu, ucieka do Szarego, gdzie poznaje Lili, która jest złodziejką- a potem, zaczyna się ich podróż, która ma na celu uratowanie wszystkich światów.
Miałam wysokie oczekiwania co do tej książki i nie zawiodłam się, ale nie jestem też zachwycona. Ta pozycja wywołuje we mnie nie więcej niż najzwyklejszą obojętność. Mam nadzieję, że uda mi się sięgnąć po kolejne tomy, bo chciałabym poznać dalsze losy, ale nie spodziewam się, że ta seria to będzie moja miłość. Koncepcja fabuły jest naprawdę niepowtarzalna, bohaterowie są barwnie wykreowani, ale nie nie jest to coś, co skradło moje serce. Książkę czyta się bardzo szybko, przez każde zdanie się wręcz przepływa, a to za sprawą niesamowicie umiejętnego pióra autorki. Osoby, które miały okazję zapoznać się z jej twórczością dobrze wiedzą, że takiego stylu pisania nie sposób szukać gdzie indziej, niż tylko w książkach Shwab.