Mroczne miejsca recenzja

Anna próbuje na nowo zbudować swoje życie. Razem z córką, narzeczonym i jego siostrzenicą mieszkają w należącej niegdyś do dziadka mężczyzny Lisiej Chacie, wymagającej gruntownego remontu. Nieczekiwanie na jej drodze pojawia się Rebeka, jak się okazuje projektantka wnętrz, z którą kobieta się zaprzyjaźnia. Czy to spotkanie było całkowicie przypadkowe? Jakie sekrety skrywają bohaterowie?

Już na samym początku czytelnik wpada w wykreowaną przez autorkę intrygę, która oblepia go niczym sieć pająka. Napięcie z każdą przewróconą kartką rośnie, atmosfera robi się coraz bardziej mroczna i gęsta jak melasa. Zostajemy porwani w szalony wir wydarzeń gdzie Tajemnicę się mnożą na potęgę, domysły wdzierają do naszej świadomości, a wątpliwości oraz chęć poznania wszystkich odpowiedzi sięgają rozmiaru Mont Blanc, o ile nawet nie Everestu. Styl autorki jest plastyczny i obrazowy. Choć opisy nie epatują brutalnością odbiorca dosłownie może poczuć niepokój, stopniowo przeradzający się w paniczny strach, zatracić się w podejrzeniach, by w końcu poczuć ulgę czy zrozumienie na sytuacje i zachowania ukazane w tej lekturze. Pisarka wykazała się niezłym kunsztem przy tworzeniu portretów psychologicznych postaci. Wnikliwie i szczegółowo zobrazowała charaktery, motywacje oraz postawy niczym niekwestionowany mistrz malarstwa. Świetnym zabiegiem okazało się również przedstawienie całej historii z perspektywy dwóch głównych osób tego wciągającego spektaklu.

Za sprawą tej książki mamy do czynienia z całą paletą ludzkich lęków, obsesji, paranoi lub traum. Uświadomimy sobie, iż z niektórymi koszmarami przeszłości ciężko zerwać, a czasami jest to wręcz niemożliwe i to one definiują dalszą egzystencję człowieka oraz sprawiają, że jego postępowanie nie zawsze dla innych wydaje się logiczne. Może on zanurzyć się w narkotycznych bądź alkoholowych oparach, szaleństwie, albo stawić czoło tragediom i stworzyć siebie oraz przyszłość od podstaw.

Dla miłośników kultury również się coś znajdzie. Sztuka, literatura, muzyka klasyczna czy hitowe filmy przewijają się cały czas przez fabułę, a chętni mogą się też zaznajomić z tajnikami jogi.

To naprawdę znakomity thriller psychologiczny, w którym nic nie jest oczywiste, pytań więcej niż odpowiedzi, a składanie z podsuniętych przez Gretę Drawską elementów misternie skonstruowanej układanki, przypomina lawirowanie na licznych zakrętach. Dynamiczna akcja w końcówce nabiera szaleńczego tempa oraz ciągłych zwrotów, jak bolid na torze Formuły 1. Pointa to już w ogóle petarda, która po prostu wyrwała mnie z kapci. Chętnie sięgnę po kolejne pozycje autorki.