Mroczne jezioro recenzja

Lubie czytać debiuty, niektóre z nich okazują się wspaniałymi perełkami. W tym przypadku było inaczej. Z wszystkich, które czytałam do tej pory ten wyszedł najsłabiej. A szczerze Wam powiem, że jak na tak obszerną lekturę spodziewałam się bynajmniej zakończenia wbijającego w fotel, a niestety zakończenie było bez większego szału a książka trochę mi się dłużyła.
Na plus zasługuję bardzo dobrze wykreowana postać głównej bohaterki, którą "tak jakby" poznajemy na wylot. Oprócz jej teraźniejszych problemów i dylematów, poznajemy też jej historię z czasów młodości. Mnóstwo sekretów, które wychodzą na jaw, ciągłe rozterki sercowe - wszystkiego trochę jest tu za dużo... Ale pomimo to, tworzy to jakiś zarys całej sytuacji przez co po troszku jesteśmy nakierowywani na rozwiązanie różnych aspektów pojawiających się w książce. Historia miłości młodej Gemmy i Jacoba - była dość ciekawa, a jej finał był bardzo zaskakujący.
Pomimo tego, że poznajemy dogłębnie psychikę głównej bohaterki, nie potrafiłam jej polubić. Jej wybory życiowe, postępowanie, skrywane sekrety - no nie potrafiłam jej ani współczuć ani zrozumieć. I przez to pewnie cała historia straciła w moich oczach.
Wątek kryminalny rozpoczynający całą historię, zapowiadał świetną lekturę... niestety został on zrzucony na drugi plan przez co momentami miałam wrażenie, że czytam powieść obyczajową z elementami thrillera a nie mroczny, hipnotyzujący thriller, tak jak wydawca zapewnia nas o tym w opisie.
Jak dla mnie było trochę za dużo szczegółów tzn. co się w danej sytuacji dzieje naokoło, albo co gdzie leżało jak bohaterka wchodziła do pokoju. Uważam, że niektóre momenty były zbędne ale przez to, że są - książka liczy aż 470 stron.
Na chwilę obecną nie wiem czy będę chciała sięgnąć po drugą część. Jeżeli zdarzy się booktour z tą książka to możliwe, sama raczej jej nie kupie. Zła nie była, jednak spodziewałam się czegoś lepszego.
Za możliwość przeczytania dziękuje @zaczytana_martuska
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••