Wodne anioły recenzja

Mons Kallentoft to szwedzki pisarz i dziennikarz, twórca słynnej serii kryminalnej z komisarz Malin For w roli głównej. „Wodne anioły” to szósty tom cyklu. Wrzesień 2012 roku. Tym razem bohaterka zostaje wezwana do domu mieszczącego się w bogatej dzielnicy Linkoping. Stolarz odkrył dwa nagie ciała w jacuzzi, które zdążyły już powoli wydawać zgniłą woń rozkładu. Ofiarami są małżonkowie, których nieznany sprawca zastrzelił. Mężczyzna, który zawiadomił policję jest w szoku, ale szybko okazuje się, że zniknęła jeszcze pięcioletnia Ella, adoptowana córeczka nieżyjącej pary. Zostają wszczęte intensywne poszukiwania dziecka. Może utonęła w okolicznej rzece? Kto pociągnął za spust i dlaczego? Jaki miał motyw? I co stało się z dziewczynką? Na te i wiele innych pytań będą musieli odpowiedzieć członkowie grupy dochodzeniowo-śledczej z Malin Fors na czele. Niestety nie będzie to proste dla naszej bohaterki, którą gonią własne demony i burzliwa przeszłość. Mimo to, kobieta postanawia zrobić wszystko, aby złapać mordercę i odnaleźć Ellę. Czy się to jej uda? Nic nie zdradzę! Od pierwszego tomu tej serii polubiłam sposób pisania i kreowania wydarzeń w wykonaniu Kallentofta. Szósta część jest równie intrygująca i wciągająca co poprzednie. Tajemnicze zabójstwo będzie początkiem zaskakujących zdarzeń, które przygotują nas na mroczny finał. Nie brakuje tu zwodniczych tropów, dobrze stopniowanego napięcia, psychologicznych wędrówek po ciemnej stronie ludzkiego umysłu, walki dobra ze złem a także pokonywania swoich słabości. Myślę, że miłośników thrillerów i powieści kryminalnych a także fanów skandynawskiej literatury nie trzeba specjalnie zapraszać do tej znakomitej książki. Polecam serdecznie!!

Moja ocena: 5/6