Jeden krok przed śmiercią recenzja

"Jeden krok przed śmiercią" to powieść od amerykańskiej autorki Mary Burton, która ma w swoim dorobku ponad 30 książek.

Przypadkowy mężczyzna natrafia się na ludzkie kości - policja szybko ustala, że należą one do Tobi Turner: zaginionej piętnaście lat temu nastolatki. Do poprowadzenia tej sprawy zostaje wytypowana agentka FBI Macy Crow, a jej partnerem zostaje miejscowy szeryf Mike Nevada. Agentka szybko odkrywa powiązania między sprawą Tobi a kilkoma gwałtami z tego samego okresu. Macy ponownie analizuje stare akta i chodzi do wniosku, że w okolicy grasuje bestia, która gwałcić i morduje niewinne kobiety. Czas zapolować na mordercę...

"Jeden krok przed śmiercią" to kryminał, w którym nie ma zbrodni doskonałej, a każdy winy zasługuje na karę. W książce mamy kilka wątków, które w mniejszym czy większym stopniu są ze sobą połączone, a każdy z bohaterów ma swoje małe tajemnice, które rzutują na sprawę Turner. Agentka Macy to kobieta z przeszłością, która nie daje za wygraną. Niełatwo ją złamać, co udowadnia na każdym kroku - nie spocznie dopóki nie trafi na ślad zabójcy. Autorka daje nam możliwość poznania również mordercy, ale pod kątem jego zachowania. Zło, które w nim siedzi ulatnia się z niego powoli. Czytając dowiadujemy się, że najpierw tylko obserwuje swoje ofiary. Jednak im konkretniejsze kroki podejmuje wobec swoich ofiar, tym większą satysfakcje i podniete z tego czerpie. Przez te wszystkie lata powoli zaczynają go gubić jego własne poczynania, bo jego potrzeby są coraz większe i coraz trudniej je zaspokoić. Mamy tu dobrze oddaną atmosferę, wszystko jest spójne i momentami czytając miałam wrażenie, że oglądam jeden z tych programów na ID. Tak więc ta mroczno-kryminalna część jest naprawdę na dobrym poziomie. Lekko mogłabym się przyczepić do zakończenia, a konkretnie chodzi mi o te sceny w szpitalu to już przypominało amerykańskie kino akcji - bez fajerwerków, oczywiście i latających samochodów.😅 Zawsze powtarzam, że wolę mniej szokujące zakończenia pod warunkiem, że są one realistyczne, ale poza tym całkiem porządna historia.