Mój ostatni miesiąc recenzja

Uwielbiam książki Marcela Mossa który potrafi naprawdę świetnie pisać historie, a zwłaszcza te, które dają dużo do myślenia.
Sebastian jest kilkunastoletnim chłopcem gdzie już w młodym wieku stracił swoją ukochaną mamę i jego świat zmienia się 180° Wpada w towarzystwo gdzie jego nowi kumple zażywają substancje nie dozwolone, mowa tu o narkotykach. Pewnego dnia Sebastian pod wpływem używek traci kontrolę nad sobą i o mały włos nie odbiera sobie życia. Na ratunek przychodzi jego tata, który robi wszystko aby jego syn wyszedł na prostą. Sebastian ma jedyne wyjście z tej całej sytuacji, ma propozycje od taty ktora ma na zadanie zmienić chłopca do podejścia do życia, a mianowicie chce go wysłać do odbycia wakacyjnego wolontariatu w hospicjum Eden, w ten sposób Sebastian ma docenić życie które potrafi być okrutne nie tylko dla ludzi w starszym wieku ale i dla młodych nieuleczalnie młodzieży. Sebastian postanawia zacząć wolontariat i poznaje tam chore osoby które umierają, między innymi poznaje Mateusza który umiera na raka, według lekarzy zostało mu miesiąc życia, postanawia uniknąć śmierć nie biorąc żadnych środków przeciwbólowych. Sebastian z czasem zaczyna odkrywać sam przed sobą swoją orientację seksualną która jest piękną i prawdziwa. W głębi serca wiedział ze zawsze podobały mu się chłopcy lecz nigdy nie powiedział sobie tego wprost. Wolontarian w Edenie sprawił że Sebastian zaczyna inaczej patrzeć na świat i doceniam każdy dzień.
Marcel Moss porusza temat który w dziszejszych czasach jest ciężki szczególnie dla młodzieży. Sex, alkohol, narkotyki, czy śmierć najbliższych składających się z depresją i trudna relacja z rodziną. Książke mogę polecić wszystkim, nie tylko dla młodzieży ale i dla dorosłych czytelnikow. Dla mnie książka trafiła w punkt nie ukrywając że pojawiły się łzy. Czytając wcześniejsze komentarze, wiem że książka nie przypadła do gustu wielu czytelnikom.
,, Mój ostatni miesiac" to książka gdzie zatracisz się w powieści młodych zakochanych ludzi, którzy chcą przeżyć choć jeden dzień dłużej, nie zależnie jak bardzo będą cierpieć z powodu choroby.