Służąca recenzja

Tytuł intrygujący prawda? Daje wyobraźni spore pole do popisu , świetny trailer zapowiadający książkę który wzbudza strach też jest a więc co tu się stało?
Ale od początku...
W atmosferę powieści w czułam się momentalnie autorka ma lekkie pióro którego nie sposób nie polubić . Książka pisana jest w pierwszej osobie, niczym pamiętnik ze wspomnieniami których Julia najchętniej by się pozbyła.
Zatrudniona w domu Państwa Borewskich traci przytomność podczas sprzątania już kolejnego dnia. Od tego momentu życie Julii staje się koszmarem (według niej 🤦‍♀️).
Niestety brakło mi emocji które powinny towarzyszyć temu gatunkowi. Thriller czy domestic noir powinny emocjami być przesycone gdzie atmosfera gęstnieje z każdą przewracaną kartką. Natomiast tutaj kiedy Julia mówi że się boi, że jest przerażona ja tego kompletnie nie czułam. Miałam wrażenie że głównej bohaterce momentami i tak jest wszystko jedno nawet podczas kiedy mówi co powinna zrobić . Julia jest flegmatyczna i nijaka, jej osobowość według mnie nie pasuje do tej historii. Nie dowierzałam jak można być tak naiwnym i zastanawiam się po dziś dzień czy autorka celowo wykreowała taką postać czy ja ją tylko tak odebrałam.
Mocnym charakterem wykazał się jedynie Kacper i to on mnie tutaj najbardziej zaintrygował. Miał w sobie potencjał który też nie został maksymalnie wykorzystany ale jako jedyny w tej książce zostaje przedstawiony jako zagadkowa postać. Jego pasja i zachowanie momentami sugeruje i podpowiada różnego rodzaju zakończenia co tutaj mocno plusuje.
Znalazłam też kilka niedociągnięć jak np. zachodzące słońce o 13, lampa uliczna która oświetla pokój od strony ogrodu 🙈 jak? Kiedyś kompletnie nie zwróciłabym na to uwagi a tutaj od razu, tadam ale o co chodzi?
Na zakończenie dodam że to nie tak że ta książka jest zła, bo nie jest (zakończenie 👌) , ja spodziewałam się po prostu czegoś mroczniejszego.
Książka porusza ważne tematy i jest godna uwagi tyle że dla mnie bez EMOCJI.
Ważne cytaty :
"Przemocy psychicznej nie da się jednoznacznie opowiedzieć"
"Ludzie najpierw patrzą, dopiero później słuchają".