Walcząc z przeszłością recenzja

Nieraz słyszy się w telewizji o rodzinach patologicznych, gdzie matka bądź dziecko zostało skatowane przez ojca, albo matka alkoholiczka znęca się nad własnym dzieckiem. Nie mogę znieść czegoś takiego, serce mi się kraje i uważam, że tacy ludzie nie powinni mieć dzieci a sami nie powinni chodzić po tym świecie! Może brzmi to strasznie, ale myślę, że bez takich osób powietrze byłoby czystsze... Jakie jest wasze zdanie?
"Walcząc z przeszłością" Małgorzaty Brodzik to dość mocny debiut. I to jeden z tych naprawdę łapiących za serce. Krzywda ludzka, co więcej - krzywda dziecka to coś strasznego. I to właśnie spotkało Emmę, której dzieciństwo niestety nie było usłane różami. Tak wiele dramatów, których była świadkiem, odcisnęło ślad na jej psychice. Wieczny strach, niepewność jutra, nieufność do ludzi, brak pomocy, bezradność - to tylko niektóre rzeczy, z którymi musiała się zmagać nasza bohaterka. Jej matka - główna ofiara oprawcy również nie miała nic do powiedzenia, a jej postępowanie mogło być dla większości z nas dziwne... nienormalne...bo przecież kto o zdrowych zmysłach godzi się na takie traktowanie... dla mnie jest to w ogóle nie do pomyślenia. Niestety zdarza się, że takie osoby boją się uciec, bo z góry są już tak zniszczone psychicznie, że nie wierzą, że dadzą sobie rade w życiu same. Oczywiście nie każda osoba, ale większość. Takie osoby nad którymi stosowano przemoc psychiczną i fizyczną, nie są w stanie wziąć się w garść i rozpocząć nowego życia na własną rękę.
To co jest przedstawione w tym debiucie jest naprawdę wstrząsające. Lekki styl pisania autorki, sprawia, że książkę czyta się w mgnieniu oka a historia nie jest aż taka przytłaczająca. Niektóre decyzję podejmowane przez bohaterów, dla mnie są nie do przyjęcia, ale nigdy nie byłam w takiej sytuacji, więc nie wiem jakie ja miałabym wtedy myśli.
Takie historię niestety pokazują nam, że nie wszystko co z zewnątrz wygląda w porządku, wewnątrz też takie jest. Doceniajmy to co mamy naprawdę i cieszmy się, że nasze dzieciństwo było normalne, bo nie każdy ma taką możliwość. A jeśli widzimy jakaś krzywdę, nie bójmy się pomóc.
Jedyny minus dla mnie w tej książce, to to, że szybko się skończyła i niektóre sprawy nie zostały wyjaśnione. Jestem ciekawa czy autorka zdecyduję się na kontynuację tejże książki.. a Wam polecam ją przeczytać i spojrzeć na niektóre rzeczy w inny sposób.