Gigant Poleca Special. Młody Kaczor Donald. Tom 1/23 recenzja

Kaczor Donald - bohater filmów animowanych oraz komiksów, stworzony przez Walta Disney'a w 1934 roku. Jest to postać, która uczy i bawi pokolenia, z naciskiem na "bawi". Jego przezabawne przygody towarzyszą nam od lat - przy filmach i komiksach śmiali się nasi rodzice, śmialiśmy się my a teraz śmieją się nasze dzieci. A my powtórnie wraz z nimi, bo do Kaczora Donalda każdy chętnie wróci. Z nostalgią i humorem oraz z uczuciem tęsknoty i radości, bowiem Donald dla wielu stał się przyjacielem dziecięcych zabaw i przygód. Dlatego chętnie sięgnęłam po najnowszy komiks, który ukazał się w serii "GIGANT poleca SPECIAL" i który przenosi nas w młodzieńcze, szkolne lata najzabawniejszej kaczki świata. Ale uwaga, nie są to "prawdziwe" szkolne lata Donalda, lecz uwspółcześnione - znajdziemy tu odniesienia do internetu, różnych portali czy współczesnego młodzieżowego stylu. Nie jest to Donald jakiego znamy i jakiego większość z nas chciałaby oglądać, ale jednak warto sięgnąć po ten komiks i zapoznać się z kolejną wariacją ze świata Walta Disney'a.

To co różni współczesnego młodego Donalda od jego pierwotnej, dorosłej już wersji to brak, że tak powiem, gapiostwa. Kaczor Donald przyzwyczaił mnie, że jest pechowcem potykającym się co krok o własne nogi, jest strachliwy, powiedziałabym, że jest wręcz tchórzem a tymczasem autorzy komiksów odmalowują nam nieco inny portret Donalda. Próżno tu szukać strachu, niezdarności i pecha. Uwspółcześniona młodzieżowa wersja Donalda jest odważna, pełna pasji i buntu. Młodego Donalda spotykamy tuż przed rozpoczęciem nauki w odpowiedniku naszego liceum. Mieszka on na farmie Babci Kaczki i śmiało sobie poczyna wraz ze swoim przyjacielem, siejąc wokół zamęt i popłoch. I nie ma tu pecha i niezdarności - nasz bohater śmiało wkracza w każdą nową przygodę i wychodzi z nich bez szwanku. Jak się to ma do dorosłego, pechowego i zahukanego Donalda? Ano nijak... W dalszej części komiksu pech również się nie pojawia - śledzimy szkolne przygody Donalda, obserwujemy jego niezwykłe i śmiałe przygody, obserwujemy pierwsze miłości... Również inni bohaterowie, młodzi odpowiednicy dorosłych bohaterów Disney'a, są różni od pierwowzoru. Do tej samej szkoły co Donald uczęszcza również Zocha, Miki, Goofy, Minnie oraz Daisy i każdy z tych postaci jest swoją przeciwnością - Zocha jest dobra i nieśmiała, Goofy inteligentny i zaradny a Miki nieco wycofany i nieśmiały. To może trochę zdziwić czytelnika i niestety nie do końca przypaść do gustu, ale mnie akurat to nie przeszkadzało. Owszem, było nieco dziwnie, inaczej niż zwykle, ale pomimo to było to przyjemne doświadczenie.

"Kroniki młodego Donalda" to zbiór 8 komiksów, które są ze sobą dość ściśle powiązane - nie można ich czytać wyrywkowo, jak ma ta miejsce w przypadku komiksów z serii "GIGANT poleca", lecz trzeba czytać po kolei, tak jak są ułożone, bowiem całość stanowi jedną chronologiczną historię.

Zaskakująca uwspółcześniona wersja młodzieńczych przygód Kaczora Donalda, która może się podobać bądź nie. Jeśli nie jesteście gotowi na zobaczenie zupełnie innego oblicza Donalda, do tego we współczesnych realiach, to nie sięgajcie po ten tom 😅 Z kolei jeśli macie ochotę zobaczyć jakby równoległy świat, w którym nie ma miejsca dla pechowego Donalda, wszystko jest młodzieżowe, cool i super, to jest to lektura dla Was 😁 Dla mnie było ok.