Opowieść o miłości i mroku recenzja

Piękna, bardzo osobista powieść biograficzna, od której po prostu nie można się oderwać. Każda strona jest ważna, każde zdanie istotne. Amos Oz szczegółowo opisuje swoje dzieciństwo a także historię swoich dziadków, rodziców, ciotek i wujków. W sagę rodzinną są misternie wplecione fakty historyczne i to niebagatelne. Znajdujemy się samym środku niezwykle ważnych wydarzeń jak ogłoszenie niepodległości Izraela wraz z jego konsekwencjami. W książce możemy przyjrzeć się bliżej narodowi żydowskiemu, jego cechom, oczekiwaniom. Poznajemy społeczeństwo izraelitów. Przyznam, że ja zmieniłam trochę swój światopogląd, spojrzałam szerzej. Całość ukazana jest z perspektywy młodego obywatela, przedstawiona prostym, naturalnym językiem. Sam autor budzi niezwykłą sympatię, nie dlatego, że pisze o sobie w samych superlatywach. Nie, on pisze o sobie szczerze. O swojej samotności, o relacji z rodzicami, o pierwszym zauroczeniu, o miłości, o nauce i pracy w kibucu. Swoją drogą kibuce, z założenia twór socjalistyczny co nam od razu kojarzy się negatywnie, miały dość znaczny wpływ na budowę Izraela. Wracając do małego Amosa cechuje go niesamowita wyobraźnia „ (...) wszystko to mogłoby mi z powodzeniem wystarczyć na cały dzień wojen, wypraw, olbrzymich przedsięwzięć budowlanych i niezwykłych przygód, w których byłem na zmianę jego wysokością, to znów sługą, raz myśliwym, a raz łowną zwierzyną, oskarżonym, jasnowidzem, sędzią i wilkiem morskim, inżynierem (...)”. Kocha książki, kocha pisać i nam, czytelnikom, snuje o tym opowieść „przypatruję się temu zdaniu jeszcze minutę albo dłużej, wykreślam je albo wyrywam kartkę, gniotę ją i drę na strzępy. Poddaje się zrozpaczony. Przeklinam głośno sam siebie, przeklinam całe to pisanie a nawet język jako taki, ale mimo wszystko wracam i zaczynam składać wszystko od nowa.” - i to jest pasja.

Przepiękna historia, która poszerza horyzonty. Cudownie napisana opowieść o młodości przyszłego pisarza na tle historii całego narodu, który pozbawiony swojego miejsca, rozproszony po świecie zachował jednak swoją jedność, jakkolwiek kuriozalnie to brzmi. Oglądałam także film pod tym samym tytułem, ale nie zrobił na mnie takiego wrażenia jak książka, która zostaje we mnie na długo.

Cytaty z książki „Opowieść o miłości i mroku” Amosa Oza, tł. Leszek Kwiatkowski, 2016 r.