Wyspa powrotów recenzja

“Wyspa powrotów” to książka, z którą niełatwo mi było się rozstawać. Peter May to mistrz słowa i snucia wspaniałych opowieści. Bardzo żałuję, że nie zapoznałam się z jego twórczością wcześniej. Ale lepiej późno niż wcale. Jestem zdeterminowana, żeby ten błąd naprawić jak najszybciej. 

Akcja książki toczy się dwutorowo. Czasy współczesne to śledztwo w sprawie morderstwa, czasy odległe to lata pięćdziesiąte dziewiętnastego wieku. To czasy rugowania wiosek, do jakich dochodziło na wyspach Barra, North i South Uist, Harris, a także na wyspie Lewis podczas tak zwanych rugów Pogórza Szkockiego. To czasy „głodu ziemniaczanego”, który trwał blisko dziewięć lat. To wszystko wydarzenia historyczne, które miały ogromny wpływ na życie Szkotów.  To również historia przodków detektywa Sima McKenziego, którego polubiłam od samego początku. 

Sime jest członkiem grupy śledczych mających rozwiązać zagadkę morderstwa najbogatszego mieszkańca wyspy Entry w Zatoce Świętego Wawrzyńca. Podejrzaną o zabójstwo jest żona ofiary Kirsty Cowell. I chociaż wszystko wskazuje na to, że jest winna, Sime nie dopuszcza do siebie tej myśli. Drąży obsesyjnie w przeszłości swojej i Kirsty, wydaje mu się, że ją zna, że gdzieś już się spotkali. 

W tej książce przeszłość miesza się z teraźniejszością i zdecydowanie ma wpływ na przyszłość bohaterów. Wątek kryminalny nie jest tu wątkiem wiodącym, jest tłem do poznania historii bohaterów i historii Szkocji. 

Powieść ma niesamowity klimat, wciąga jak bagno, nie chce wypuścić, każe czytać, aż oczy zaczynają łzawić i nie dajesz rady skupić wzroku na tekście. Peter May tak obrazowo posługuje się słowem pisanym, że masz wrażenie, jakbyś był w samym centrum wydarzeń i widział na własne oczy to, co autor nam opisuje. 

Nie umiem oddać słowami piękna tej powieści. Wiem, że trafia na półkę ulubione i wiem, że do autora będę wracać. Dla mnie była to prawdziwa literacka uczta.

Autor dedykuje tę książkę pamięci wszystkich Szkotów, dzięki którym Kanada jest dziś tak niezwykłym krajem.