Pani Labiryntu recenzja

Magda Knedler
⚜️ Pani Labiryntu ⚜️

Co byście powiedzieli na nową wersję mitologii greckiej? Lekko zmienionej gdzie różni bohaterowie łącza się w jedną historię? Jeśli jesteście, ciekawi spróbuję zachęcić was do przeczytania Pani Labiryntu.
Cała historie opowiada nam Ariadna, jedna z córek Minosa — okrutnego króla, dla którego kobiety są niczym.
Bohaterkę poznajemy gdy ma dwanaście lat, już wtedy jest wielką miłośniczką pytań i poznawania odpowiedzi na nie. A trzeba przyznać, że jej rodzina jest jedną wielką zagadką.
Z każdym rozdziałem odkrywamy z nią tajemnice, nie tylko Babki, ojca, czy matki, ale także pałacu, w którym dziewczyna mieszka. Co i kto kryje się pod ziemią?
Znajdziemy tu postacie z całej mitologi, które łączy w jedno historia Labiryntu. Poznacie na nowo historie Tezeusza, Dedala, czy strasznego Minotaura.
Autorka pisze bardzo przyjemnie, lekturę czyta się szybko, możecie mi nie wierzyć, ale czytałam cała sobą. Uczucia, które przeżywa Ariadna, są tak specyficznie opisane, czuć je czytając każde słowo. Mimo że każdy z nas zna mity na z góry narzucony sposób, to w tej książce są one pokazane na nowo, możemy poznać je z szerszej perspektywy, polubić się z postaciami na nowo.
Bohaterowie, a przede wszystkim kobiety ukazane są tu jako twarde, władcze, wiedzące czego chcą kobiety. Ich siła i odwaga dodają skrzydeł innym.

Nie mogę zapomnieć o przekazie w książce. Pani Labiryntu pokazuje nam, że nasz los nie jest ustalony przez nić ciągnięta przez Mojry, tylko my możemy w każdej chwili ją przeciąć i pokierować dobrze lub źle. Od nas zależy czy umiemy walczyć o siebie, czy może oddamy swoje życie we władanie innym.

Cieszę się, że mogłam tę opowieść poznać na nowo, poznać z zupełnie innej strony. Być może ta historia bardziej mi pasuje? Kto to wie?
Jeśli lubicie czytać retellingi lub nowe wersje starych dzieł to jest to pozycja idealna, mam nadzieję, że odkryjecie w niej drugie dno tak jak i ja. Przekonajcie się sami, czego doświadczyła Ariadna, Minotaur, czy Dedal wraz z Pazyfae.