Miniaturzystka recenzja

Do głośnych debiutów, po kilku spektakularnych rozczarowaniach, podchodzę z dużą rezerwą. Wolę być miło zaskoczona niż srodze zawiedziona co wielokrotnie mi się zdarzało. Życie pokazuje że status bestsellera jest często sumą dobrej promocji, dobrych recenzji kolegów po fachu nakłaniających do lektury czy ciekawej okładki. Fabuła, bohaterowie, język narracji często są na drugim planie.

"Miniaturzystka" Jessie Burton to jedna z nielicznych książek która, w mojej ocenie, w pełni zasłużyła sobie na miano odkrycia i peany pochwalne. Autorka stworzyła wciągająca powieść w pięknej choć przytłaczającej scenerii XVII-wiecznego Amsterdamu, z niezwykle wyrazistymi bohaterkami (bo to kobiety grają tu pierwsze skrzypce).
Młodziutka Nella zostaje żoną bogatego kupca Johannesa. Z podupadłego majątku na prowincji przyjeżdża do Amsterdamu aby rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu. Mimo iż nie jest to małżeństwo z miłości a typowy dla tamtych czasów kontrakt Nella wierzy że uda jej się pokochać męża i być dobrą żoną i panią domu. Niestety już od progu spotyka się z chłodnym przyjęciem: szwagierka Marin traktuje ją z góry, mąż nie znajduje dla niej czasu a służba zbytnio się spoufala.
Aby osłodzić żonie trudne początki Johannes kupuje jej jako prezent ślubny miniaturę kamienicy w której mieszka. Jedyną rozrywką dziewczyny staje się urządzanie tego domu postaciami i przedmiotami które wykonuje dla niej miniaturzystka. Szybko okazuje się że ta tajemnicza postać ma nie tylko zręczne palce ale dar patrzenia w przyszłość która dla Nelli rysuje się w czarnych barwach.
Z beztroskiego dziewczątka musi szybko stać się odważną i silną kobietą, bo wydarzenia które szykuje jej los wywrócą jej życie do góry nogami.

"Miniaturzystka" to powieść którą można czytać na wiele sposobów. Dla mnie to przede wszystkich historia ukazująca inteligencję, determinację i siłę kobiet w czasach kiedy miały one stanowić dodatek do męża a ich jedynym zadaniem było rodzenie dzieci. Wszystkie bohaterki są kobietami ponad miarę swoich czasów. To na ich barkach leży odpowiedzialność za przyszłość rodziny, jej dobre imię i majątek.
To także poruszająca opowieść o konwenansach i poprawności politycznej która wieki tamu jak i teraz każe nam często ukrywać własne przekonania jeśli odbiegają one od tych ogólnie przyjętych.

Książka jest mroczna, tajemnicza, wciągająca, pięknie napisana. Do ostatnich stron trzyma w napięciu. Bardzo, bardzo mi się podobała.