Miłość w zamkniętej kopercie recenzja

Z twórczością Penelope Ward nie było mi po drodze nigdy, ale za to bardzo lubię książki pisane przez Vi Keeland, więc uznałam, że może w duecie mnie zachwycą, bo się w jakiś sposób dopełnią i co mi się nie podoba u jednej, poprawi druga. Właśnie dlatego skusiłam się na "Miłość w zamkniętej kopercie", ale niestety miłości od pierwszego zdania nie poczułam i chyba wolałabym, żeby ta koperta została jednak zamknięta na zawsze.
Z jednej strony jest to książka poprawna i naprawdę przyjemna, czyta się ją sprawnie i nie męczy czytelnika, ale z drugiej nie wywołała we mnie emocji, których bym oczekiwała po zarysie fabuły, albo poruszanych w niej wątkach, które same w sobie są dość ciężkie. Jest to taka typowa komedia romantyczna i może to brzydko z mojej strony, ale na takie książki mówię, że są "słodko pierdzące". Niby dzieje się sporo, ale wszystko jest tak urocze i cudowne, że aż nierealne.
Poznajemy historię Saide, która pisze artykuły do gazety i między innymi odpowiada na listy do Świętego Mikołaja. Kilka miesięcy przed Gwiazdką (bodajże w czerwcu) dostaje list od małej dziewczynki, który ją porusza do tego stopnia, że postanawia spełnić jej życzenie. Przez zbieg różnych wydarzeń, główna bohaterka trafia pod dom Bidrie i takim oto sposobem poznaje nie tylko korespondencyjną przyjaciółkę, ale i jej seksownego ojca - Sebastiana.
Powieść nie jest wybitnie długa, a jak na złość mamy w niej mnóstwo scenek pomiędzy główną bohaterką, a jej tatą, przyjaciółką czy innymi bohaterami drugoplanowymi, przez co na samą historię Sadie i Sebastiana zostało naprawdę niewiele czasu i mam wrażenie, że ich relacja rozwinęła się w mgnieniu oka i wszystko szło po prostu zbyt łatwo.
Wszędzie widzę na temat tej książki same ochy i achy, a dla mnie była ona zbyt przesłodzona i przewidywalna. Tak naprawdę większe emocje poczułam tylko na ostatniej stronie i muszę przyznać, że odrobinę się wzruszyłam, choć prawdę znałam dużo wcześniej.
Reasumując, jest to miła lektura, żeby się odstresować i poczytać o idealnych związkach międzyludzkich, ale mnie ona w żaden sposób nie zaskoczyła i nie wniosła nic nowego do mojego życia, więc na pewno szybko o niej zapomnę.