Miasto zagubionych dusz recenzja

Grupka Nocnych Łowców, buntuje się przeciwko Clave. Narażają się na niebezpieczeństwo i karę ze strony władzy, aby ratować Jace'a. Chłopak został związany z Sebastianem i przez niego zdominowany. Stał się jego sługą. Clary gotowa jest zrobić wszystko, aby ratować ukochanego. Jak daleko się posunie?

Za mną już piąta część "Darów Anioła". Musze przyznać, że końcówkę czytałam z zapartym tchem i naprawdę nie mogłam się od niej oderwać. Kiedy skończyłam, zdałam sobie sprawę, że żadna z książek, które ostatnio przeczytałam nie wzbudziła we mnie tylu emocji i nie sprawiła, że czekałam na kolejne wydarzenia z zaciśniętymi z ekscytacji zębami. Ale po kolei.

Kiedy zaczynałam czytać tę część nie byłam nastawiona ani pozytywnie, ani negatywnie. Zawsze lubiłam serię pani Clare, jednak nigdy nie była ona moją ulubioną. Stąd chyba brak jakichś wygórowanych oczekiwać wobec książki, ale, jak już wspominałam, zostałam miło zaskoczona. Tzn. o ile miłym zaskoczeniem można uznać dojście do wniosku, że książki, które czytałam poprzednio były niekoniecznie najlepszymi pozycjami, choć bywało, że miałam takie wrażenie...

Wydaje mi się, że ten tom jest bardziej dynamiczny i emocjonujący od poprzedniego. Ciągle się coś dzieje, może w niektórych momentach akcja aż tak nie wciąga, ale są to wyjątki. Oprócz tego autorka wprowadziła narrację z punktu widzenia kilku bohaterów, nie tylko Clary. Teraz widzimy też świat oczami takich bohaterów jak Simon, Maia, Alec czy Magnus.

W tej części prawie wszyscy bohaterowie już zmagają się z miłosnymi rozterkami stąd wiele takich wątków znajdziemy w książce. Dawno chyba nie czytałam takiej, która byłaby tak przepełniona tymi właśnie rozterkami.

Miasto Zagubionych Dusz jest wielką bombą emocjonalną. Pani Clare nie szczędzi biednych czytelników, tylko wrzuca w wir wydarzeń, które potrafią wzbudzić skrajne emocje. Śmiech, żal, radość, smutek, litość - poczujesz je wszystkie i jeszcze więcej!

Przy okazji tego tomu polubiłam postać Isabelle, która wcześniej była mi właściwie obojętna. Dziewczyna zaczęła okazywać więcej emocji, stała się bardziej wrażliwa pod wpływem uczucia, którym darzy Simona. Urocze jest jej zachowanie w tej sytuacji, ponieważ nigdy wcześniej nie była zakochana i nie jest pewna, co powinna robić.

Nie podobał mi się epilog, który był moim zdaniem trochę za długi i momentami nudnawy, jednak nie jest to w stanie zepsuć całokształtu, który był naprawdę cudowny. Fani Darów Anioła z pewnością sięgną po kolejne części, a tych którzy nie mieli okazji się z nimi zapoznać gorąco zachęcam do przeczytania. :)