Miłość pod czerwoną gwiazdą recenzja

“Pragnąc wolności dla innych, sama się ubezwłasnowolniła”.

Lata trzydzieste ubiegłego wieku, związek Radziecki, czasy reżimu stalinowskiego. Nikt, absolutnie nikt nie czuł się wtedy bezpiecznie. Strach i niepokój były wszechobecne. Sonia Rudosławna Gawriłowa jest córką naukowca moskiewskiego uniwersytetu, człowieka oddanego władzy. Dziewczyna, którą ojciec bardzo stara się chronić, coraz wyraźniej dostrzega szerzący się terror i czystki. Studiuje, pragnie poczuć się wolna i niezależna, jednak ojciec z obawy o jej życie ingeruje w jej osobiste sprawy. Pragnąc wyrwać się spod ograniczającej ją opieki ojca, podejmuje decyzję, która zaważy na całym jej dalszym życiu. Postanawia poślubić swojego przyjaciela, którego zna od zawsze Olega Paszczenkę. Już niebawem bardzo pożałuje swojej pochopnej decyzji. Oleg po awansie w NKWD pokazuje młodej żonie swoją prawdziwą twarz. Niepokorna Sonia stopniowo zaczyna godzić się ze swoim losem. Wtedy poznaje Tomasza Wyszomirskiego, Polaka i asystenta swojego ojca. Obydwoje czują, że nie potrafią bez siebie żyć. Podejmują niebezpieczną grę…

Przejmująca, wielowątkowa, wciągająca akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła zajmująco poprowadzona, rewelacyjnie utkany labirynt strachu, niemocy, napięcia. Dotyka skomplikowanych relacji międzyludzkich, obnaża prawdziwe ludzkie oblicza. Pani Joanna ma niesamowity talent, pisze lekko, płynnie, barwnie. Jest realnie, wnikliwie, obyczajowość idealnie współgra z prawdą historyczną. Zajmująco ukazani bohaterowie, wyraźny obraz ich osobowości, niejednoznaczni, zaskakujący. Ukazane ich wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca, strach, niemoc, obawy.

Ogromny ładunek emocjonalny! Straszne czasy, w których nikt nie mógł czuć się bezpiecznie, nikt nie był pewny jutra. Macki stalinowskiej władzy sięgały wszędzie, bezkarność, fałszywe donosy, spreparowane dowody, wymuszane przyznania się do winy, zaszczucie, realne groźby. I tacy, którzy dla kariery, awansu są w stanie posunąć się do każdej okropności, nie cofną się przed niczym, by dopiąć swego. W tym wszystkim rodzi się miłość, taka prawdziwa, szczera, bezwarunkowa. Czy ma ona rację bytu?

Trudna, niepokojąca, rzetelna opowieść, od której nie mogłam się oderwać. Pogmatwane ludzkie losy i szerzący się terror, trudno przejść obok niej obojętnie. Bije z niej smutek, strach, niepewność jutra. I to zakończenie… z niecierpliwością czekam na kontynuację. Na uwagę zasługuje przepiękne, dopracowane w każdym szczególe wydanie powieści, niezmiennie cieszy oko. Serdecznie polecam!