Mieszko. Wyjście z cienia recenzja

Nie można stać w miejscu, trzeba przeć do przodu i do przodu. Bo kto nie idzie dalej, a stoi czy na zadku siedzi zadowolony z tego co już ma, ten cofa się jeno i traci przez to”.

Z przyjemnością i ciekawością przeniosłam się do czasów, które zawsze mnie ciekawiły. Od razu zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń. Siemomysł włada Księstwem Piastów, Jego najstarszy syn Mieszko został wygnany, drugi syn Czcibor szykuje się do poślubienia Lutosłowy. Ślub ten ma zapewnić, umocnić i poszerzyć władzę Piastów. Czcibor od dawna był przygotowywany do przejęcia po ojcu władzy, bardzo mu to odpowiadało. I nagle Siemomysł umiera, na łożu śmierci przekazuje synom Czciborowi i Prokujowi swoją ostatnią wolę. Ogłasza, że jego następcą ma być nie kto inny niż Mieszko. Prosi, by dwaj młodsi synowie, jak najszybciej go odszukali. Decyzja władcy wprawia wszystkich w zdumienie. Jakie zamiary wobec piastowskiego trony ma duński król Harald Sinozęby?

Moje kolejne bardzo udane spotkanie z autorem, którego serię o Wikingach czytałam z niesłabnącym zainteresowaniem. Wielowątkowa akcja powieści toczy się dynamicznie, zaskakuje i intryguje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe czuć ogromną wiedzę historyczną Pana Daniela. Dynamicznie i z energią wkraczamy w niepokojący świat Piastów. Język autora jest specyficzny, dostosowany do czasów, w których toczy się akcja. Zajmująco ukazani bohaterowie, to złożone, niejednoznaczne, silne osobowości. Wojowie zahartowani w bojach, odważni, groźni, a obok słabi, tchórzliwi zdrajcy. Do nikogo nie poczułam mocniejszej sympatii, każdy z nich ma coś na sumieniu. Z przyjemnością przemierzałam razem z nimi ich kręte, zawiłe ścieżki życiowe.

Wyraźnie nakreślona sytuacja, jaka panuje w ówczesnym świecie. Wzajemne zależności, układy, intrygi, knucia, pazerność, bunty, dążenie do władzy. Barwnie, obrazowo przedstawione najazdy, walki, tutaj autor nie oszczędza nikogo i niczego. Chwilami jest krwawo i brutalnie, wyraźnie ukazane jest, że zwycięża silniejszy i to on dzierży władzę. Jest też miłość, zdrady, namiętności, pożądanie. Dagome to takie imię przybrał Mieszko. Dzieje się, oj dzieje!

Na początku książki autor wyjaśnia, jak niewiele, jest nam wiadomo, o początkach panowania Piastów. Nieliczne źródła podają sprzeczne informacje. Przedstawiona nam historia mogła właśnie taka być, ale mogła też wyglądać zupełnie inaczej.

Rewelacyjna powieść! Niesamowita, budząca napięcie, pełna przygód wędrówka do czasów dawno minionych. Autor umiejętnie połączył fikcję literacką z elementami historycznymi. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Bardzo polecam, czytajcie!