Miasto glin recenzja

Świat zepsutych policjantów i seryjny morderca który działa według pewnego schematu do tego dwie młode policjantki które w latach 70tych znaczyły w policji tyle co nic-to musi być dobra lektura. Karin Slaughter w trochę innej odsłonie, pisze o amerykańskiej policji w której rządzą mężczyźni niejednokrotnie weterani wojenni, którym przeżycia na froncie zwichrowały umysły. To świat homofobów, rasistów i seksistów, przekonanych o swojej wyższości. Nie mają za grosz szacunku do swoich koleżanek po fachu, traktują je niejednokrotnie jako gorszy sort policjantów, rzucając przy tym niewybredne obelgi. Traktują kobiety z góry, zakładając że tylko mężczyźni w policji znaczą cokolwiek i cokolwiek są w stanie zdziałać. Tworzą swoje hermetyczne środowisko w którym kobieta na pewno nie nadaje się do rozwiązywania zagadek kryminalnych.
Ktoś jednak uderza w to środowisko mordując policjantów w bardzo brutalny sposób. Ofiary to policjanci, mężczyźni. Sprawca działa według pewnego klucza i ten fakt zostaje odkryty przez policjantki - bystre, odważne, inteligentne kobiety, które niewiele zrobiły sobie z ostrzeżeń swoich kolegów. Działając na własną rękę odkrywają prawdę o zabójcy, która dla policji w Atlancie okazuje się być bardzo niewygodna. Sposób działania wskazuje na kogoś kto doskonale zna to środowisko, kim jest zabójca i czy jest ktoś komu uda się go powstrzymać? Rozpoczyna się polowanie.
Karin Slaughter w niezwykle barwny sposób prezentuje realia amerykańskich miast w latach 70 tych, zasad panujących wśród stróży prawa, a do tego bohaterowie naznaczeni niedawno zakończoną wojną w Wietnamie. Co ciekawe chociaż lata 70te wydają się nie być aż tak odległe, to miejsce kobiet w społeczeństwie, które przedstawiła Slaughter wydaje się być jakby z innej epoki. Miałam wrażenie, że akcja dzieje się chwilę po tym jak kobietom udzielono praw wyborczych. Książka pokazuje jak wiele zmieniło się w relacjach damsko-męskich na przestrzeni ostatnich 40 lat. Świetna książka od której ciężko się oderwać. Polecam!