Mężczyzna z przepowiedni recenzja

„W kolorze krwi” Katarzyna Grabowska

Współpraca z wydawnictwem Videograf

W końcu mogę podzielić się z Wami moją opinią na temat książki Katarzyny Grabowskiej. Tak dla przypomnienia „W kolorze krwi” to powieść historyczna z domieszką fantastyki i romansu. Nie ukrywam, że takie połączenie to duże wyzwanie i nie każdy potrafiłby temu sprostać. Na szczęście w tym wypadku wyszło lepiej niż dobrze.

Akcja rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej Anglii. Do opuszczonego dworu wprowadzają się Lucas Westmoore i jego młodsza siostra Elizabeth. Po śmierci rodziców mężczyzna przejmuje opiekę nad siostrą, jednak dziewczyna na każdym kroku mu to utrudnia. Przez swój upór i ciekawość trafia do wiedźmy, która przepowiada jej, że niedługo trafi na miłość swojego życia. Nie trzeba długo czekać, aby wypełniło się przeznaczenie. Elizabeth poznaje Roderick’a Robillarda, który okazuje się bestią. Czy dziewczyna zaakceptuje ten fakt? Jak potoczą się losy tej nietypowej pary? Czy przepowiednia wypełni się całkowicie?

Tak jak wspominałam na początku, książka Katarzyny Grabowskiej to powieść historyczna, jednak mimo że ukazuje ona faktyczny styl życia w tamtych czasach, to tak naprawdę się tego nie odczuwa. Więc jeśli ktoś skreśla na starcie taki gatunek, to jeśli przeczyta tę pozycję, na pewno zmieni zdanie. Oprócz tego, że książka jest ciekawa i niesamowicie wciąga, to udaje się też poznać panujące wtedy zasady. Akcja rozgrywa się w czasach, kiedy to kobiety nie miały żadnych praw, nie mogły nawet samodzielnie myśleć, a wszystkie decyzje związane z ich życiem podejmowali mężczyźni. Czasy okrutne, nie jestem w stanie nawet sobie wyobrazić, co te kobiety czuły. Elizabeth jest postacią, która się na to nie zgadza. Jej walka o samą siebie jest tak desperacka, że aż czułam jej złość i smutek. Jej nastroje bardzo mi się udzielały.

W tej książce ciągle coś się dzieje. Akcja toczy się nieustannie i nie zawsze jest kolorowo. Nie wszystkie sceny kończą się happy endem, co daje dodatkowego plusa do mojej oceny. Nie spodziewałam się, że znajdę w tej książce tyle brutalności, co oczywiście jest komplementem. Żałuje tylko, że tak szybko się skończyła, bo czytałabym jeszcze i jeszcze. 9/10