Metoda recenzja

"Metoda" - autorstwa Shannon Kirk to moim zdaniem dość specyficzna lektura. Oficjalnie jest to thriller psychologiczny, jednak mocno nie zgadza mi się z tym fakt, że owa książka praktycznie wcale nie trzyma w napięciu. Jest ona czymś w rodzaju reportażu, opowiadania, sensacji. Od samego początku przecież wiadomo jak to się skończy. Dowiadujemy się tylko, jak bohaterka to wszystko wymyśliła i jak dążyła do tego, aby jej plan okazał się idealny. Fabuła ciekawa: Szesnastoletnia dziewczyna w ciąży zostaje uprowadzona przez nieznanych sprawców. Wrzucona siłą do samochodu, zamiast rozpaczać czy chociażby się denerwować, ona siedzi spokojnie. Zamiast się bać, zapamiętuje trasę i wszystkie szczegóły, które mogą jej pomóc przetrwać. Kiedy już trafia do swojego 'więzienia', zaczyna zbierać atuty. Czerwony koc, uchwyt wiadra, temperówka, stare radio, pinezki - dzięki tym przedmiotom wymyśla idealny plan na ucieczkę i zemstę na swoim oprawcy. Jednak tak naprawdę czytamy ciągle o tym samym. Dziewczyna przyjmuje wszystko, co jej porywacz proponuje. Kiedy pyta czy chce się napić wody, ona zawsze potwierdza. Przychodzi doktor i obcy ludzie, którzy mówią, że wezmą jej dziecko jak urodzi, a ją samą zabiją i wrzucą do kamieniołomu, a ona nic. Żadnych emocji. Patrząc na samego porywacza, możemy odnieść wrażenie, że jest chory psychicznie, że ma nerwicę natręctw, ponieważ zawsze pojawia się w tych samych godzinach, zawsze robi to samo, zawsze trzyma się narzuconego przez siebie schematu, a kiedy się denerwuje, zaczyna szybko mrugać oczami. Myślę, że to dużo dało bohaterce, ponieważ zawsze wiedziała co on zrobi i kiedy. Powiem szczerze, książkę czytało się naprawdę dobrze i szybko. Nie wiem nawet, kiedy to zleciało. Czegoś mi jednak brakowało. Możliwe, że akcji, że dreszczyku emocji, ponieważ tutaj kompletnie nic się nie działo. Przez cały czas było powtarzanie jak mantry schematu ucieczki. Finał też trochę mi się nie spodobał, spodziewałam się szczęśliwego zakończenia. Ale podsumowując, lektura dobra, lekka i bez zbędnego owijania w bawełnę. Mimo, że do gatunku thrillera psychologicznego mi nie pasuje, to i tak jest fajna. Polecam