Matnia recenzja

„Życie ze snu, które powoli zmienia się w koszmar.”

Zuzka od zawsze miała pod górkę, całe swoje życie musiała walczyć z przeciwnościami losu. Jest wychowanką domu dziecka to tam zaprzyjaźniła się z Agatą. Ich przyjaźń nierozerwalnie trwa do dziś, są jak siostry. Jej dotychczasowy partner okazał się oszustem, zastawił ją z dwumilionowym długiem, bliźniaczą ciążą i wszelki słuch po nim zaginął. Dziewczyna jest załamana, nie ma nikogo, kto mógłby jej pomóc. Dość nieoczekiwanie w jej życiu pojawia się Marek, Zuza nie dowierza swojemu szczęściu i jest pełna wątpliwości. Ten człowiek zaskakuje ją na każdym kroku. Jest troskliwy, wyrozumiały, cierpliwy, cieszy się i akceptuje jej ciążę. Po jakimś czasie proponuje, aby wspólnie zamieszkali w jego rodzinnym domu w Toporzycach. Zuza pełna obaw zgadza się. Marek, który pracuje w Niemczech regularnie wyjeżdża zostawiając Zuzę zupełnie samą. Ta pozostawiona sama sobie, skazana na dziwnie zachowujących się sąsiadów, niepokojący mrok czający się za oknem, zatrważające odgłosy, jest coraz bardziej przerażona…

Cały czas odczuwamy nerwowe napięcie, tak jakby zło czekało, aby się ujawnić. Prolog zafundował nam niesamowity klimat grozy. Później jest trochę spokojniej, widzimy codzienność naszej bohaterki, z czym musi się mierzyć. Pan Piotr bardzo wiarygodnie ukazał jej rozterki, szybsze drgania serca, narastający strach, niepewność, przerażenie, wręcz panikę. Ciekawie, autentycznie, wnikliwie ukazani bohaterowie. To zwykli ludzie, jakich spotykamy w naszej codzienności. Zuzę polubiłam, chociaż jej naiwność i bezmyślność bardzo mnie irytowały. Współczułam jej, potrafiłam zrozumieć.

Posępny, przygnębiający klimat, duszna atmosfera, mroczne tajemnice i niepewność dominują w całej powieści. Ludzie, sąsiedzi, ich dziwne zachowanie. Oni coś wiedzą, ale wszyscy są w zmowie milczenia. Komu można zaufać? Bardzo realne, wręcz namacalnie oddany urok i groza miejsca gdzie toczy się akcja. Groźny, tajemniczy las, jezioro, szuwary, pobliskie bagna. Liczne domysły, koszmary senne, samotność, ciągłe zmaganie się z natłokiem myśli.

Wciągająca, intrygująca, bardzo dobrze opowiedziana historia, od której trudno się oderwać. Obyczajowość idealnie miesza się z elementami grozy. Niesie przesłanie i daje do myślenia. Zakończenie jest genialne, mocne, niespodziewane, zapada w pamięć. Słowa od Autora na końcu książki, nadają tej powieści zupełnie inny wymiar. Bardzo polecam, rewelacyjnie spędzony czas.