Smutki wszelkiej maści recenzja

Twórczość Mariany Leky miałam okazję poznać dwa lata temu przy okazji lektury "Snu o okapi". Była to pozycja wyjątkowa i zapadająca w pamięć, więc z wysokimi oczekiwaniami podeszłam do "Smutków wszelkiej maści". Muszę przyznać, że przed przeczytaniem byłam pewna, że będzie to kolejna powieść, jednak ku mojemu zdziwieniu okazało się, że na przestrzeni 250 stron autorka zamieściła wiele krótkich opowiadań, skupionych na codzienności. Każde z nich ma nie więcej niż 5 stron. Taka skrócona forma często nie do końca mi odpowiada, bo mam wrażenie, że ciężko rozwinąć wystarczająco pewne myśli. Mariana zaskoczyła mnie jednak bardzo pozytywnie, bo mimo oszczędnej treści, każda z historii uderzała w jakieś struny mojego serca.

Myślę, że tym, co czyni ten zbiór wyjątkowym jest jego ponadczasowość. W zależności od etapu życia, na jakim się znajdujemy, możemy wracać do tych historii i odkrywać w nich zupełnie nowe aspekty. W tych krótkich opowiastkach poznajemy narratorkę i ludzi w jej otoczeniu, którzy zmagają się z różnymi stanami. Jest więc opowieść o panu, który ma klaustrofobię, o przyjaciółce mamy, która nie może pogodzić się ze starzeniem, o strachu, który przecież nie studiował medycyny czy o zawodzie miłosnym.
Jak to w tak rozbudowanych zbiorach bywa, niektóre historie mnie zachwyciły, w innych nie do końca załapałam puentę lub po prostu nie okazały się dla mnie odkrywcze. Całość jest jednak udoskonalona świetnym stylem pisania, za który tak pokochałam "Sen o okapi". Zdania przyjmują często nieoczywistą formę, jest w nich dużo ironii, zabawy językiem i plastyczności.

"Smutki wszelkiej maści" to zbiór niesamowicie komfortowy i otulający ciepłem i wsparciem. W każdym wieku można znaleźć w nim uniwersalne prawdy na przyszłość, przy jednoczesnym braku moralizatorskiego tonu. W porównaniu ze "Snem o okapi" wypada trochę gorzej, ale myślę, że ma na to wpływ forma. W krótkich opowiadaniach często ciężej jest zamieścić tyle emocji i piękna co w pełnoprawnej powieści. Nie oznacza to jednak, że książka mi się nie podobała. Za tą przepiękną okładką kryje się równie piękna treść, którą ogromnie wam polecam.


Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Otwarte.