Mama od tortur recenzja

Kiedy z okładki krzyczy do mnie hasło „true crime” nie zastanawiam się długo nad tym, czy sięgnąć po daną książkę. Dlatego też w momencie, kiedy w zapowiedziach wydawnictwa pojawiła się premiera książki Ryana Greena „Mama od tortur”, wiedziałam, że to lektura, obok której nie mogę przejść obojętnie.

„Pozbawiona wszelakiej godności, poszła potem za kobietą do sterty brudnych ubrań, która służyła jej za posłanie i położyła się na niej. Stara uśpiła ją głaskaniem po włosach, a Sylvia płakała, bo to był jedyny życzliwy gest, jakiego doświadczyła, odkąd zamieszkały z siostrą w domu rodziny Baniszewski”.

Sylvia i Jenny Linkes trafiły pod opiekę Gertrude, samotnej matki wychowującej siedmioro własnych dzieci. W domu kobiety drzwi były zawsze „otwarte”, dzieci z okolicy były u niej mile widziane, pozwala im na wszystko, jednak zawsze miała na każdego oko. Kilka miesięcy później, 26 października 1965 roku policja w Indianapolis dokonuje szokującego odkrycia. W piwnicy domu 36-letniej Gertrude Baniszewski znaleziono zwłoki 16-letniej Sylvie. Przeprowadzona sekcja zwłok ujawniła wiele ran i znaków świadczących o tym, że była bita i przypalana, na jej ciele wycięto napis „Jestem prostytutką”. To, przez co przeszła szesnastolatka, można nazwać piekłem.

Znam wiele historii o bestiach w ludzkiej skórze, ale nigdy nie słyszałam o Gertrude Baniszewski. To, czego dopuściła się ta kobieta, nie mieści mi się w głowie. Czytałam tę książkę z niedowierzaniem i ściśniętym gardłem, opisy bestialstwa powodowały dreszcze na moim ciele, a moje dłonie zaciskały się w pięści. Przyznaję, że sięgając po tę książkę, liczyłam bardziej na historię samego oprawcy, chciałam poznać portret psychologiczny Gertrude, dowiedzieć się, jakie motywy nią kierowały i co spowodowało, że dopuściła się tak bestialskiej zbrodni.
„Mama od tortur” to w większej mierze historia Sylvie i jej odczuć podczas pobytu w domu Gertrude oraz ostatnich chwil życia. Niemniej jednak uważam, że ta historia warta jest poznania, choć wiem, że nie każdy będzie w stanie przebrnąć przez poszczególne opisy, które zaserwował nam autor. Ta krótka historia niesie ze sobą ogrom bólu i cierpienia. To zdecydowanie pozycja dla osób o mocnych nerwach.