Podpalaczka recenzja

„Podpalaczka” to dzieło znanego i cenionego na całym świecie pisarza, Stephena Kinga, który dostał nagrodę DCAL za wkład w literaturę amerykańską. Powieść została zekranizowana, jednak nie pojawiła się w polskich kinach. A szkoda. Trafiła w moje ręce, ponieważ wcześniej nie miałam kontaktu z twórczością tego autora, a bardzo mnie on intrygował. Po opisie stwierdziłam: „ O! To coś dla mnie!”

Główna bohaterka to Charlene McGee, która wraz z ojcem przebywa bardzo trudną drogę ku wolności. Rodzice dziewczynki Andrew i Vicky McGee w młodości poddali się eksperymentowi o nazwie „Lot Sześć” . Wywołał on u nich zmiany w kodzie genetycznym. Testowani odkryli w sobie nadnaturalne moce. Andy posiadł dar dominacji umysłowej, jego żona- telepatii i telekinezy. To wszystko sprawiło, że Charlie odziedziczyła w genach paranormalne zdolności. Najsilniejsza z nich to pirokineza. Połączenie dwóch osób o niskich i średnich zdolnościach wydało na świat niesamowicie silny przypadek mutacji. Charlene.

Ucieczka Andy’ego oraz dziewczynki bardzo ich zmieniła. Dorośli, zmądrzeli, zaczęli rozumieć swą bardzo kiepską sytuację. Przez ścigający ich „Sklepik”- tajną, rządową organizację naukową-stali się otwarci na otaczające ich zło. Zdarzenia mają miejsce w Stanach Zjednoczonych.

„Podpalaczka” jest po prostu dobrze napisana. Nie porwała mnie w swój świat bez reszty, jednak oczekiwanie finału było bardzo emocjonujące. Co się stanie? Czy uda się im uciec? Czy oboje przetrwają? Jak to możliwe, że dziewczynka odnalazła przyjaciela w okrutnym Johnie Rainbirdzie? Gdzie pójdzie? To tylko niektóre z kłębiących się w mojej głowie pytań, które towarzyszyły podczas czytania. Akcja nie zanudza. Momentami szybko biegnie naprzód, a czasem małymi kroczkami raczkuje do zmian. Ukazuje, jak mało zwykli obywatele wiedzą o rządowych projektach. Pokazuje brutalność i niezrozumienie wysoko postawionych, zapatrzonych w siebie bufonów oraz bezsilność prostych ludzi w walce z tajną władzą rządową.

Książka pochodzi z pierwszego okresu literackiego autora. Już w niej widać jakość tekstów Kinga. Fabuła jest interesująca i nie odkrywa przed nami wszystkich kart na raz. Co najciekawsze, koniec utworu nie kończy historii małej podpalaczki.

Moim zdaniem w tej książce brakowało tego wewnętrznego życia. Tego „czegoś”. Liczyłam na coś więcej, ponieważ pomysł był naprawdę intrygujący. Jednak mimo wszystko, po przeczytaniu jestem zadowolona. Książka z pewnością zwróci uwagę miłośników elementów paranormalnych oraz osób szukających prawdziwie dobrej historii.