Czerń rubinu recenzja

"Czerń rubinu" Klaudii Max poznałam całkiem przypadkiem, gdzieś mi mignęła recenzja tej książki i już wtedy dodałam pozycje na półkę do przeczytania a później Klaudia, ogłosiła nabór recenzencki. Wyczułam swoją szansę na poznanie super książek i się nie pomyliłam.

Luiza Dot 26-letnia studentka prowadzi w miarę normalne i spokojne życie, uczy się, pracuje i wychodzi ze znajomymi. Jej spokojnie życie nie zawsze tak wyglądało, od lat zmaga się z '' psychozą'' widzi rzeczy, których nikt inny nie widzi. Czerwone oczy czy czarne żył to tylko początek problemów, jakie ją czekają. Mroczna przeszłość próbuje ją dopaść, ale w tym wszystkim widać przysłowiowe światełko w tunelu i szczęście, jakie ją czeka. Kiedy na jej drodze staje najpotężniejszy Wojownik, jakiego widział świat, ona jeszcze nie wie, że to początek jej zatracenia się.
Dawid Drwal pewny siebie Wojownik, który całą swoją postawą pokazuje, że jest mocny i silny taki niezniszczalny, pozory jednak bardzo mogą mylić. Kiedy los na jego drodze stawia kobietę z jego snów, postanawia o nią zawalczyć i pokazać prawdziwego siebie.

Przyznam, że po przeczytaniu 100 stron miałam ochotę porzucić tę historię, nic się nie działo i było nudno a przecież opis, obiecał tak dużo!
Postanowiłam poczytać recenzje innych osób, które czytały. Widziałam masę pozytywnych opinii. Siadłam i na jednym posiedzeniu przeczytałam 200 stron i wtedy zaczęło się dużo dziać!
Zwroty akcji, nowe fakty, nowe postacie to zdecydowanie coś, co mi się podobało. Od momentu gdzie pojawia się Dawid, ta akcja jest bardzo zgrabnie popychana do przodu. Przez książkę się płynie, cały w książce coś się dzieje i nie ma czasu na oddech, w pewnym momencie wydawało mi się, że tego jest za dużo, ale fabuła byłą prowadzona tak, że ta ciągła akcja mnie nie nie znudziła. Zdecydowanie książka jest romansem z wątkiem fantastycznym, historia jest osadzona w naszym świecie-Urban fantasy. Oprócz oczywistego wątku romantycznego mamy też wilkołaki, demony i wampiry między tym wszystkim są też widzące, widzą one wszystkie te nadnaturalne rzeczy. Mamy też echo wojny, jaka odbyła się kiedyś, ale i tej, co wisi teraz nad naszymi bohaterami.
Po przeczytaniu całej książki rozumiem dopiero prolog na samym początku lektury, który jest bardzo spójny, jeśli znamy fakty. Podsumowując, historia mi się podobała, bohaterów też bardzo polubiłam (moje serce skradła postać Sandry, ale i Marcel). Widać też, że ten tom jest pierwszym, bo ta historia dopiero nabiera tempa. Już nie mogę doczekać się następnych tomów.

Serdecznie dziękuje autorce za zaufanie i za egzemplarz książki!