Misja Ivy recenzja

Jest to książka z tych, po których nie spodziewałam się byt wiele. I to był błąd! Porywa ona już od pierwszych stron i tak na prawdę mnie uzależniła. Po co uczyć się do ważnej klasówki? Można przecież poczytać! I tak minęła i cała niedziela... Przeczytałam całą „Misję Ivy”! Brawo dla nie!

Jeśli chodzi o fabułę to opis ani ten z końca książki, ani mój nie oddają w pełni tego, jak świetna jest ta historia. I w zasadzie, jeśli miałabym sprecyzować co konkretnie jest tak genialnego w niej, to byłabym w kropce. Jest to coś wewnątrz samej książki, co powoduje, że nie można się od niej oderwać. Akcja nie pędzi jakoś specjalnie szybko, a mimo to dużo się dzieje. Wydaje się niemożliwe? A jednak! Autorka stworzyła bardzo łatwą do zrozumienia historię oparta na ciekawych wątkach. Co ważne kilka elementów fabuły mnie zszokowało i zmieniło cała historie o 180 stopni, dzięki czemu chciałam coraz bardziej brnąć w „Misję Ivy”.

Ivy to bardzo typowa dziewczyna, która jednak bardzo lubi kombinować w życiu. Z kolei Bishop jest chłopakiem twardo stąpającym po ziemi, rozważnym i ustatkowanym. Ich małżeństwo początkowo nie przypomina nawet przyjaźni, ale stopniowo zacznie się to zmieniać. Pozytywnie czy negatywnie? Oczywiście nie zdradzę! Ona ma 16 lat a on 18. Burza hormonów robi swoje. Wielka kłótnia, zauroczenie czy obojętność? Przekonajcie się sami!

W całości książka jest bardzo dobra. Pomimo swojej prostoty, okazuje się porywającą, niezobowiązującą lekturą. Idealna młodzieżówka z rebelią w tle!