Cztery pory magii recenzja

Och jak przyjemnie mi się słuchało tych czarownych, bardzo klimatycznych opowieści. Cztery opowiadania, każde napisane przez inną autorkę i każde z nich na inną porę roku, czyli na cały rok...
Tak jak każda pora roku jest inna, tak i z pewnością ma tylko na ten czas zarezerwowane jakby swoje demony, tajemnice i zupełnie inna magia o każdej porze roku dominuje. Myślę, że jest ich o wiele więcej, lecz w tej książce poznamy najważniejsze lub może bardziej znane cztery przykłady.

Milena Wójtowicz opowiada nam o wiosennych przygotowaniach do ślubu. Może to nic nowego i dziwnego, lecz ślub, który może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale nawet grozić śmiercią panny młodej, to już inna bajka...

Magdalena Kubasiewicz przenosi nas w letni, gorący klimat, gdzie wśród zbóż młoda czarownica zamierza zmierzyć się z południcą...

Aneta Jadowska z listopadową pluchą opowiada o awanturze na cmentarzu podczas pogrzebu, bohaterką opowiadania jest Dora Wilk, która szukając zaginionego chłopca, jednocześnie rozwiązuje sprawę sprzed lat...

Marta Kisiel w zimowej, sylwestrowej odsłonie. Ta noc dla przyjaciółek miała być zupełnie inna, Filomena i Kira chcą przeżyć tę noc z Tomirą, której małżeństwo przeżywa kryzys i ona nie widzi innego wyjścia, jak... sfingować swoją śmierć... Jednak mąż Tomiry zupełnie zmienia ich plany.

W każdej z tych opowieści znajdziemy słowiańskie motywy, które dodatkowo uprzyjemniają lekturę i dodają tego "smaczku", że nawet potrafią aż hipnotyzować czytelnika. Nic w tym właściwie dziwnego gdy spojrzy się na nazwiska autorek.
Polecam, każdy tu znajdzie coś dla siebie, a ja nie mogę doczekać się następnej tak magicznie wciągającej antologii.

A okładka jest również magiczna i przyciągająca wzrok...