Poza czasem recenzja

"Poza czasem" to drugi tom serii "dziewięć minit". Pokochałam tak samo jak pierwszy albo i mocniej.
Nie czekałam z czytaniem tej części, wzięła się za nią zaraz po przeczytaniu pierwszego tomu który mnie oczarował.
"Poza czasem" jest pisany całkiem inaczej niż "dziewięć minut". Nie jest to już tylko opowieść Ginny tak jak w pierwszym tomie.
Książka jest napisana w trzech wymiarach czasowych, które są wymieszane. Zaczynając czytać miałam obawy że się pogubie czytając, ale nic podobnego się nie stało. Beth Flynn pięknie przez wszystkie ramy czasowe nas przeprowadza.
W pierwszej poznajemy młodość Grizza. Widzimy w jakich warunkach dorasta i z czym musi się mierzyć. Dowiadujemy się jak doszedł do miejsca w którym osiadł i stał się najniebezpieczniejszym człowiekiem w kraju. Druga rama czasowa to lata z przed i po porwaniu Ginny. Jednak patrzymy na nie z perspektywy Grizza i Grunta. I tu właśnie otrzymujemy najwięcej odpowiedzi na pytania, które zadaliśmy sobie po przeczytaniu pierwszego tomu. No i na koniec trzecia rama czasowa, czyli czas po egzekucji Grizza w którym Ginny dowiaduje się o wszystkich kłamstwach jakimi ją karmiono.

Książka ta jest idealna w każdym calu. Nie ma tu żadnego słabego punktu. Nie ma ani jednego momentu w którym się nudzimy. Na ogół ciężko mi się sięga po książki tak wielo stronnicowe, ale tu akurat w niczym to nie przeszkadzało. Po raz kolejny wpadłam w wir mieszaniny emocji. Raz się śmiałam, raz płakałam, bałam, czy też byłam smutna. Najtrudniej było mi czytać o dzieciństwie Grizza i o tym co musiał przejść będąc dzieckiem. Jako mama trójki dzieci rozbeczałam się już na pierwszych stronach powieści.

Nie wiem co więcej napisać żeby zachęcić was do przeczytania, bo to trzeba samemu przeczyta. I namawiam was do tego bardzo mocno. Autorka pisze na wysokim poziomie. Wszystko jest przemyślane, idealnie zaplanowane i naniesione na papier tak by wgnieść nas w siedzenie. Beth Flynn tworzy magię. Bo tym właśnie jest dlanie dobra książka, magia w czystej postaci.