Madeira recenzja

Jolanta Kosowska, z zamiłowania podróżniczka, w swoich książkach zawsze czytelników zabiera w różne zakątki świata. Tak i tym razem serwuje nam podróż na piękną, portugalską wyspę Maderę. Do miejsca, w którym główna bohaterka Julia, wraz z ukochanym Filipem, przeżyła najpiękniejsze, romantyczne chwile swego życia. Jest to też miejsce, do którego, po kilku miesiącach wraca i pragnie odkryć, co stało się z jej ukochanym. Wyspa, na której o mały włos nie straciła życia.
Julia i Filip połączyła ich wieka miłość, o której czytamy tylko w bajkach. Kilka tygodni przed zaślubinami chłopak postanawia rozliczyć się z przeszłością, naprawić coś, co wiele lat temu zostało zepsute. Od tamtej chwili kontakt z Filipem się urwał, wszelki ślad po nim zaginał. Zostały tylko wspomnienia, pustka, ogromny żal i powracające pytanie, co się stało z Filipem?

Cała książka jest przepełniona pozytywną energią, bije z niej ciepło i serdeczność. To trzypokoleniowa opowieść, która ma w sobie mocny i ważny przekaz, podany w wyjątkowym stylu. Tu autorka w sposób prosty i przejrzysty ukazuje, blaski i cienie naszego życia. Porusza wiele tematów, o których nie chętnie rozmawiamy.

Jolanta Kosowska po mistrzowsku ukazuje istotę więzi z drugim człowiekiem, potrzebę miłości. W sposób obrazowy przedstawia naturę ludzką, wagę rodziny i siłę, jaką ona nam daje.
Ogromny plus, za to, że tu sami bohaterowie opowiadają nam o swoich myślach, uczuciach i przeżyciach. To pozwoliło mi poczuć ich ból, rozterki, wywołało też wrażenie bliskości. Mówią nam o traumatycznych przeżyciach związanych z chorobą bliskiej osoby, o nagłej śmierci, gdy już wszystko zawiedzie.

,,Madeira” to przepiękna i wzruszająca historia o miłości, tęsknocie, bólu, walce o swoje marzenia, ale przede wszystkim o kruchości i nieprzewidywalności naszego życia. To książka, która mówi nam, że życie bez takich wartości jak nadzieja, wiara i przyjaźń, staje się tylko pustą egzystencją.
Brawo za zakończenie, tego się nie spodziewałam. Polecam serdecznie.