Łowca cieni recenzja

Uwielbiam kryminały skandynawskie za ten specyficznym, nieco mroczny i mglisty klimat. Ostatnio miałam przyjemność przeczytać Łowcę cieni, której autorką jest Camille Grebe. Czy się nie zawiodłam?
Autorka zabiera nas do 1944 roku, gdzie w jednej ze sztokholmskiej dzielnicy zostaje znaleziona zamordowana kobieta. Elsie, młodziutka sekretarz policji zjawia się na miejscu i staje oko w oko z mordercą. Trzydzieści lat później jej córka trafia na bardzo podobną sprawę ukrzyżowanej kobiety i wkrótce znika. Gry w czasach obecnych, Malin zostaje przydzielona do sprawy brutalnego zabójstwa, odkrywa wiele podobieństw do morderstw z przeszłości. Czy jej samej też grozi niebezpieczeństwo?

Łowcy cieni to moje pierwsze spotkanie z twórczością Camille Grebe i przyznam, że jestem pod ogromnym wrażeniem. Fabuła została bardzo dobrze skonstruowana, pełna tajemnic i co ważniejsze, silnych i błyskotliwych kobiet. Akcja rozgrywa się na przestrzeni kilkudziesięciu lat, gdzie kolejne policjantki, nie ustają w próbie znalezienia mordercy. Powieść w interesujący sposób pokazuje sytuację kobiet pracujących w policji w XX i XXI wieku. Były dyskryminowane i angażowane jedynie do biurowych aktywności, choć inteligencją nie ustępowały męskim kolegom. To mężczyźni decydowali, w jakim kierunku potoczy się śledztwo, a one nawet nie miały prawa podsuwać swoich pomysłów. Jednak to właśnie one były blisko rozwikłania zagadki. To przykre, że nawet u innych kobiet nie znajdowały zrozumienia dla swojej pracy zawodowej, bo przecież rolą płci pięknej jest rodzenie dzieci i zajmowanie się domem. Autorka bardzo rozbudowała część obyczajową, co mi szczególnie przypadło do gustu.

Spodobał mi się także styl autorki, która stopniowo budowała napięcie, przygotowując czytelnika na zaskakujące zakończenie. Opisy miejsc zbrodni zdecydowanie budziły grozę, jak na rasowy thriller przystało.

Łowca cieni to według mnie bardzo dobry thriller, z doskonale skonstruowaną fabułą, świetnym obyczajowym wątkiem i cudownymi, kobiecymi bohaterkami. Czytałam z ogromną przyjemnością i zainteresowaniem, a emocji, które historia we mnie wywołała długo nie zapomnę. Zdecydowanie polecam.