Bibliotekarka z Paryża recenzja

Biblioteka – miejsce, do którego ciągnie czytelników. Miejsce pełne magii książek i ludzi, którzy dbają o to, by była to przystań dla miłośników literatury. Zapach księgozbiorów przyprawia o zawrót głowy, a panujący w bibliotekach klimat napawa spokojem. To cudowne miejsce, gdzie można znaleźć bratnie dusze, które oddają się bezgranicznie literaturze.

„Bibliotekarka z Paryża” Janet Skeslien Charles to niezwykła powieść, którą przeczytałam z ogromną przyjemnością. Historia o ludziach pełnych pasji, o książkach, wojnie, miłości i przyjaźni pochłonęła mnie bez reszty i przeniosła do okupowanego Paryża. Dałam się wciągnąć w świat zaangażowanych bibliotekarzy Amerykańskiej Biblioteki w Paryżu i razem z nimi wkroczyłam na wojenne ścieżki, z najpotężniejszą bronią w ręku – książką. Z jednej strony chciałam jak najszybciej poznać zakończenie, a drugiej marzyłam, żeby ta historia trwała jak najdłużej. Uważam, że ta książka zasługuje na to, żeby znaleźć się na półkach wszystkich miłośników literatury!

"Bibliotekarka z Paryża" to piękna epicka opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Poznajemy Odile, młodą Paryżankę, która dostaje wymarzoną pracę w Amerykańskiej Bibliotece w Paryżu. Na przekór rodzinie, ta młoda kobieta, wielka pasjonatka literatury angażuje się całym sercem w swoje obowiązki. Jej szczęście zakłóca wybuch wojny. Odile przyłącza się do Ruchu Oporu i z narażeniem własnego życia dostarcza ludziom książki, by dodać im otuchy. Jak potoczą się jej losy i czy bezpiecznie dotrwa do końca tej zawieruchy? Na te pytania poznamy odpowiedź dzięki Lily, nastolatki dorastającej w małym miasteczku w Stanach Zjednoczonych. Ta młoda dziewczyna ciężko doświadczona przez los, znajdzie wsparcie u tajemniczej starszej pani z sąsiedztwa. Powoli zacznie odkrywać historię sąsiadki i pozna jej przeszłość.

Autorka stworzyła piękną historię opartą na dwóch płaszczyznach. Z jednej strony mamy Odile i Paryż pogrążony w wojennej pożodze, a z drugiej Lily, dziewczynę dorastającą na początku lat 80 w Stanach Zjednoczonych. Mimo tych przeskoków powieść jest niezwykle spójna i bardzo angażująca uwagę czytelnika. Trudno się od niej oderwać.

Przeczytałam już wiele książek, które nawiązują do czasów wojny, ale ta jest wyjątkowa. Historia Odile i jej przyjaciół jest tak prawdziwa, że wprost trudno uwierzyć, że jest to fikcja. Emocje i uczucia towarzyszące bohaterom są namacalne. Trudno przejść przez tę powieść bez wzruszenia i ocierania łez. Książka jest ukłonem w kierunku ludzi, którzy mimo trudnych czasów wojny nie bali się krzewić kultury, którzy nie ugięli się przed wrogiem i nieśli otuchę i wsparcie tym, którzy tego potrzebowali.

Gorąco polecam!