Boli tylko, gdy się śmieję... Listy i rozmowy recenzja

 Wiedziałam, że Ewa Lipska pisze wielkiej urody wiersze, ale nie wiedziałam, że potrafi również pisać tak ciekawe listy. Pełne ciepłej ironii, zrezygnowanego niekiedy poczucia humoru. Pisane w bardzo przygnębiających czasach PRL, gdy nic nie zapowiadało zmiany. Prawie widzę, jak musiał uśmiechać się Stanisław Lem, gdy – również w niełatwym dla siebie czasie – odczytywał te zdania , pełne ukrytych znaczeń. Czy doceniał, że przyjaciółka domu chciała również ich podnieść na duchu? Jakby nie było, dzisiaj czyta się to jak czystą poezję…. Również korespondencja z synem, Tomaszem, przepełniona jest takim ładunkiem pozytywnej energii, że ciepło się robi na duszy. A dzisiaj? Najwyżej krótki mail, z ogonem emotikonów….. 
 
 Bardzo interesująca – przynajmniej dla mnie – była również nie drukowana wcześniej rozmowa 
 „Rozkosze motoryzacji”. Rozmowa Ewy Lipskiej z fanem samochodów, jakim niewątpliwie był Lem. Ilu ja się rzeczy dowiedziałam o początkach motoryzacji! Świetna rzecz. 
 
 Ta książka jest jak tabletka na dobry nastrój.