Kroniki Świata Wynurzonego. Tom 2. Misja Sennara recenzja

Misja Sennara to druga cześć trylogii Kroniki Świata Wynurzonego. Akcja części drugiej zaczyna się właściwie dokładnie w momencie, gdy skończyła się pierwsza. Zagrożenie ze strony Tyrana jest już realne i Rada Wolnych Krain oraz Rada Magów już nie może sprawy bagatelizować, ani tematu unikać, choć widać doskonale, że najchętniej zostawiliby rzeczy własnemu biegowi, poddali się fali wydarzeń, by następnie lamentować nad utratą wolności i niepodległości.
Sennar, który od niedawna jest pełnoprawnym czarodziejem podaje pod dyskusję na forum pomysł, by udać się do Świata Zanurzonego zwanego też Zalenią i poprosić jego mieszkańców o pomoc. Pomysł ten nie wydaje się Radzie udany ani trafiony. Od ponad pół wieku nikt nie słyszał o Zalenii, ci, którzy tam wyruszyli, nie wrócili i kraj, który kiedyś był realny, teraz wydaje się wszystkim jedynie bajką. Sennar jest jednak zdeterminowany i decyduje się na samotną wyprawę. Żegna się z Nihal i wyrusza w podróż, być może bez powrotu.
Nihal tymczasem kontynuuje szkolenie pod kierunkiem Ida, ciężko pracuje nad swoją techniką walki i buduje więź ze smokiem Oarfem. O Sennarze nie może zapomnieć, bo boli ją świadomość, że najprawdopodobniej już go nie zobaczy.
Sennar z uporem godnym podziwu kontynuuje podróż, nawiązuje nowe i przydatne dla misji znajomości i zastanawia się, czy zdoła zapomnieć o Nihal. Upór młodego czarodzieja opłaca się. Odnajduje ukryty w podwodnych głębinach Świat Zanurzony i stara się przekonać do siebie mieszkańców, co początkowo jest bardzo trudne. Każdy intruz z zewnątrz jest tu traktowany jak wróg, którego należy unieszkodliwić, by nie naruszyć spokoju i bezpieczeństwa, jakie przez wiele lat tu budowano.
Pojawia się zatem pytanie: czy wojna, która mieszkańców Zalenii teraz nie dotyczy, ominie ich w przeszłości? Czy sprawy, od których się kiedyś odżegnali, już nie są ich sprawami? Sennara czeka trudne zadanie dyplomatyczne.
W części drugiej akcja nieco spowalnia, bo wiadomo, że przyśpieszy w trzeciej. W ramach pewnej rekompensaty, czytelnik dowiaduje się więcej na temat taktyki wojsk Tyrana, poznaje jego najlepszego generała Dolę, który to stanie się głównym antagonistą dla gnoma Ido. Automatycznie poznajemy szokujące szczegóły z przeszłości Ida, a Nihal ulega pragnieniu, by pokonać Dolę za wszelką cenę i dowiaduje się, że bycie ostatnią, jedyną ocaloną łączy się z pewnymi obowiązkami.
Decyzja bohaterki zaważy na losach całego Świata Wynurzonego, a sposób pokonania Tyrana będzie nie tylko trudny i wymagający poświęceń, ale także zmieni wszystko w życiu Nihal i w jej postrzeganiu swojego losu. Czyżby życie wojowniczki nie należało jedynie do niej samej? To się okaże w części trzeciej, której recenzja już niebawem.
Polecam, bo warto!

Autor: Licia Troisi
Tytuł serii: Kroniki Świata Wynurzonego
Tytuł części drugiej: Misja Sennara
Wydawnictwo: Videograf II
Stron: 357
Moja ocena: 8/10

opublikowana także na blogu: http://edytka28.blogspot.com/2012/01/licia-troisi-misja-sennara.html