Letni domek recenzja

„To wielki błąd, zawsze szukać w ludziach wszystkiego, co najlepsze. Można się tak rozczarować. Znacznie lepiej jest mieć o nich jak najgorszą opinię, a kiedy zdarzy się coś miłego, to taka przyjemna niespodzianka.”*

Nasza pamięć jest przewrotna, czasem pamiętamy najmniejszy detal mimo tego, że coś działo się bardzo dawno temu, a to co działo się w bliższej przyszłości pamiętamy jak przez mgłę. Jaki wpływ na nas ma nasza pamięć? Czy nie jest tak, że dzięki wspomnieniom wiemy jak ktoś się może czuć, bo na przykład kiedyś nas spotkało to samo.

Matt jest trzydziestokilkuletnim mężczyzną, który wydał książkę. Stała się ona międzynarodowym bestsellerem, a fani teraz czekają na kolejny. Pisarz jednak wie, że musi teraz napisać coś równie dobrego, a nawet lepszego, tylko jak jeśli nie ma pomysłu? Na dodatek on i jego siostra Miogen tracą matkę, która umiera. Pewnego dnia Matt przegląda szkatułkę matki, w której są jego zdjęcia. Dla młodego pisarza jest zastanawiające, że na zdjęciach nie ma jego siostry, a on sam nie poznaje miejsc ani ubrań uwiecznionych na fotografiach. Mężczyzna cały czas odczuwał wewnętrzną pustkę jakby coś utracił dawno temu.
W tym samym czasie Miogen wraz z mężem musi wyprowadzić się z wynajmowanego przez nich mieszkania. Czego efektem jest brak mieszkania, ale przyjaciele rodziny Lottie i Milo pomogli im kolejny raz. To właśnie oni robili by rodzeństwo miało w miarę normalne dzieciństwo gdy matka nie radziła sobie z problemami i coraz częściej zaglądała do butelki. Tym razem też stanęli na wysokości zadania i zaproponowali im mieszkanie w Letnim domku. Brat postanawia dołączyć do siostry i dowiedzieć się co oznaczają te zdjęcia. Zaczyna odkrywać tajemnice…
Co kryje Letni domek i jak to wpłynie na rodzeństwo? Na ile silne są więzi rodzinne? Warto grzebać w przeszłości czy może zostawić wszystko tak jak jest?

„Letni domek” urzekł mnie spokojną aurą. Powieść jest napisana spokojnie bez nagłych zwrotów akcji czy też niespodziewanych zdarzeń. Z reguły tego nie lubię, ale tu się czuło, że tak musi być. Akcję ożywiają sekrety i problemy rodzinne, które są tu głównym tematem książki. Autorka podała nam to w taki sposób, że nie jest to ani wyolbrzymione czy też za mało rozpisane, jest w sam raz. Jest to obraz tego jak sekrety mogą wpłynąć na rodzinę oraz ile mogą przejść aby tylko być u swego boku.
Bohaterowie są tu przewidywalni, ale nie sposób ich polubić. Szczególnie gdy są tak serdeczni i otwarci. Oczywiście, każdy coś tam ma, popełniają błędy, są źli samolubni, ale czy są ludzie doskonali? Właśnie tym autorka dobyła u mnie uznanie. Jej postacie są normalne, a nie wybielone.
„Letni domek” czyta się szybko i przyjemnie. Willett piszę językiem łatwym w odbiorze i w sposób, który przyciąga czytelnika, a powolny tok zdarzeń nie nudzi.


* cytat pochodzi z książki