Osaczenie recenzja

Muszę przyznać, że nazwisko Kelley Armstrong niewiele mi powiedziało. Nigdy się nie spotkałem z twórczością tej autorki, i byłem przekonany, że „Osaczenie” to jej udany debiut literacki. Jeśli są tak dobre jak „Osaczenie”, z pewnością po nie sięgnę!

Maya to z pozoru zwykła nastolatka. Tylko z pozoru, i do czasu, ale zacznijmy od początku. Mieszka w dość dziwnej miejscowości Salmon Creek. Jest to bardzo małe miasteczko, liczące zaledwie sto osób. Zostało założone przez firmę farmaceutyczną, dla jej pracowników. Maya jest miłą, ładną, inteligentną dziewczyną, która ma indiańskie korzenie i mieszka u przybranych rodziców. Rok temu utonęła jej najlepsza przyjaciółka, a życie Mayi załamało się. Wraz z chłopakiem koleżanki Danielem, zbliżyli się do siebie, jednak wciąż był to temat tabu. Pojawia się nowy chłopak, Rafael, który bardzo interesuje się Mayą. A w okolicy grasuje coraz więcej pum.

„Osaczenie” jest z pewnością książką dobrą, może nawet bardzo dobrą. Ale nie jest to bestseller. Lekka, przyjemna lektura, którą mogę polecić zwłaszcza płci pięknej, ale i mężczyźni, czy też chłopcy, znajdą tu coś dla siebie. Tajemnicze morderstwo, szukanie informacji o swoim pochodzeniu, przeskórzyca. Bardzo rozbudowany jest wątek miłosny, co w niektórych momentach odbiera atrakcyjność powieści. Trudno jest powiedzieć, że „Osaczenie” jest książką ambitną, ale śmiało mogę stwierdzić, że jedna z lepszych jakie ostatnio przeczytałem.

Zadowolił mnie język postaci, jak i one same, W książce nie ma wulgaryzmów, raczej często spotykanych w powieściach dla młodzieży. Zawsze było to dla mnie nienaturalne, coś mnie gryzło podczas czytania. A w „Osaczeniu” znalazło się tylko kilka soczystych słów, które raczej dodawały smaczku książce niż go odbierały. A bohaterowie wyzwalali dość silne emocje kiedy się kłócili, czy robili coś wręcz przeciwnego.

Podsumowując: książka miła i lekka, na długie wieczory, ale nie można jej postawić na piedestale.

Nie żałuję czasu poświęconego na lekturę „Osaczenia” i liczę na kolejne części, które - mam nadzieję – okażą się jeszcze lepsze.
5/6